لامپ بخار جیوه نوعی لامپ تخلیه در گاز است. این لامپ ها دارای بهرهٔ نوری بالاتری نسبت به لامپ های رشته ای، در حدود ۶۵ لومن بر وات، هستند. در این لامپ ها با عبور جریان برق از درون بخار جیوه نور تولید می شود. جیوه در حالت عادی مایع است و به همین دلیل برای راه اندازی آسان تر لامپ مقداری گاز آرگون به آن می افزایند. پس از روشن شدن لامپ رفته رفته جیوهٔ داخل لامپ به بخار تبدیل می شود و فشار داخل حباب لامپ به چند اتمسفر می رسد؛ با بالا رفتن فشار داخل لامپ الکترون های سطوح انرژی بالاتری تحریک می شوند و رفته رفته نور لامپ به نور مرئی نزدیک می شود. [ ۱] با توجه به تأخیر در راه اندازی و نیز کم بودن طول موج های نور قرمز در این لامپ، معمولاً در تأسیسات روشنایی در کنار این لامپ ها از لامپ های رشته ای استفاده می کنند. [ ۲] این لامپ ها در روشنایی معابر و در چراغ های موسوم به چراغ های لاک پشتی کاربرد دارند. [ ۳]
لامپ های بخار جیوه دارای دو حباب داخلی و خارجی هستند. حباب داخلی باید بتواند دماهایی تا حدود ۱۰۰۰ درجهٔ کلوین و فشارهایی حدود ۳ اتمسفر را تحمل کند و به همین خاطر از جنس کوارتز ساخته می شود. حباب داخلی از هر دو انتها به حباب خارجی متصل است. حباب داخلی را ابتدا تخلیه و سپس مقداری گاز آرگون و جیوه به آن وارد می کنند. حباب خارجی استوانه ای یا بیضوی شکل است و معمولاً سطح داخلی آن را از فسفر می پوشانند تا برخی از طول موج های ناخواسته را جذب کند. حباب خارجی، حباب داخلی را در برابر عوامل جوی و محیطی ( مانند تغییر درجه حرارت ) محافظت می کند. الکترودهای لامپ از جنس تَنگستَن و به شکل مارپیچ به دور میله هایی از جنس مولیبدون پیچیده می شوند و روی آن ها را با اکسید باریوم یا توریوم که سادگی الکترون ساطع می کنند می پوشانند. یک الکترود کمکی در کنار یکی از دو الکترود اصلی قرار می گیرد که برای راه اندازی به کار می رود. بین دو حباب را با گازی خنثی مانند ازت پر می کنند تا مانع اکسیدشدن قسمت های داخلی شود. یک مقاومت نسبتاً بزرگ ( ۱۰ تا ۳۰ کیلواهم ) با الکترود فرعی سری شده است که باعث می شود پس از راه اندازی الکترود فرعی از مدار خارج شود. [ ۴]
لامپ های بخار جیوه معمولی فیلامان ( رشته، Filament ) ندارند و برای روشن کردن آن ها از ولتاژ ضربه ای ناگهانی که توسط چوک تأمین می گردد استفاده می شود. [ ۵] با وصل شدن کلید لامپ، بین الکترود اصلی و فرعی جرقه برقرار می شود که این جرقه حرارت لازم برای یونیزه شدن گاز آرگون داخل لامپ را فراهم می کند. با یونیزه شدن آرگون، قوس بین دو الکترود اصلی برقرار می شود و با توجه به مقاومت بزرگ سر راه الکترود فرعی جریانی از آن عبور نخواهد کرد. [ ۶] در ابتدای راه اندازی لامپ با توجه به برانگیخته بودن گاز آرگون، نور لامپ آبی رنگ است، اما پس از اینکه دمای لامپ برای بخارشدن جیوه به اندازهٔ کافی زیاد شود رفته رفته نور آن به سمت سبز حاصل از بخار جیوه گرایش پیدا می کند. پس از گذشت ۳ تا ۵ دقیقه دما و فشار داخل لامپ به اندازهٔ کافی زیاد می شود و رنگ نور به حالت طبیعی نزدیک می شود. در صورت قطع شدن جریان برق، باید ۵ تا ۷ دقیقه برای راه اندازی مجدد آن صبر کرد زیرا تا زمانی که لامپ گرم و فشار گاز زیاد است، امکان برقرارکردن جرقه در آن وجود ندارد. [ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفلامپ های بخار جیوه دارای دو حباب داخلی و خارجی هستند. حباب داخلی باید بتواند دماهایی تا حدود ۱۰۰۰ درجهٔ کلوین و فشارهایی حدود ۳ اتمسفر را تحمل کند و به همین خاطر از جنس کوارتز ساخته می شود. حباب داخلی از هر دو انتها به حباب خارجی متصل است. حباب داخلی را ابتدا تخلیه و سپس مقداری گاز آرگون و جیوه به آن وارد می کنند. حباب خارجی استوانه ای یا بیضوی شکل است و معمولاً سطح داخلی آن را از فسفر می پوشانند تا برخی از طول موج های ناخواسته را جذب کند. حباب خارجی، حباب داخلی را در برابر عوامل جوی و محیطی ( مانند تغییر درجه حرارت ) محافظت می کند. الکترودهای لامپ از جنس تَنگستَن و به شکل مارپیچ به دور میله هایی از جنس مولیبدون پیچیده می شوند و روی آن ها را با اکسید باریوم یا توریوم که سادگی الکترون ساطع می کنند می پوشانند. یک الکترود کمکی در کنار یکی از دو الکترود اصلی قرار می گیرد که برای راه اندازی به کار می رود. بین دو حباب را با گازی خنثی مانند ازت پر می کنند تا مانع اکسیدشدن قسمت های داخلی شود. یک مقاومت نسبتاً بزرگ ( ۱۰ تا ۳۰ کیلواهم ) با الکترود فرعی سری شده است که باعث می شود پس از راه اندازی الکترود فرعی از مدار خارج شود. [ ۴]
لامپ های بخار جیوه معمولی فیلامان ( رشته، Filament ) ندارند و برای روشن کردن آن ها از ولتاژ ضربه ای ناگهانی که توسط چوک تأمین می گردد استفاده می شود. [ ۵] با وصل شدن کلید لامپ، بین الکترود اصلی و فرعی جرقه برقرار می شود که این جرقه حرارت لازم برای یونیزه شدن گاز آرگون داخل لامپ را فراهم می کند. با یونیزه شدن آرگون، قوس بین دو الکترود اصلی برقرار می شود و با توجه به مقاومت بزرگ سر راه الکترود فرعی جریانی از آن عبور نخواهد کرد. [ ۶] در ابتدای راه اندازی لامپ با توجه به برانگیخته بودن گاز آرگون، نور لامپ آبی رنگ است، اما پس از اینکه دمای لامپ برای بخارشدن جیوه به اندازهٔ کافی زیاد شود رفته رفته نور آن به سمت سبز حاصل از بخار جیوه گرایش پیدا می کند. پس از گذشت ۳ تا ۵ دقیقه دما و فشار داخل لامپ به اندازهٔ کافی زیاد می شود و رنگ نور به حالت طبیعی نزدیک می شود. در صورت قطع شدن جریان برق، باید ۵ تا ۷ دقیقه برای راه اندازی مجدد آن صبر کرد زیرا تا زمانی که لامپ گرم و فشار گاز زیاد است، امکان برقرارکردن جرقه در آن وجود ندارد. [ ۷]
wiki: لامپ بخار جیوه