لاطئه

لغت نامه دهخدا

( لاطئة ) لاطئة. [ طِ ءَ ] ( ع ص ، اِ ) شکستگی سر که به پوست تنک سر رسد. ( منتهی الارب ). آن جراحت که بر آن پوست رسد که بر زَبر استخوان سر بود. ( مهذب الأسماء ). || ریش که به نشود. || گزیدگی ثُطات است که جانورکی باشد. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس