لادا

لادا ( به روسی: Лада ) نشان تجاری شرکت خودروسازی آوتوواز، روسیه است. لادا محصول مشترک سرمایه گذاری دولت های ایتالیا ( به طور انحصاری فیات ) و اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی در ژوئیه ۱۹۶۵ میلادی می باشد. در آن زمان لادا از روی فیات ۱۲۴ نسخه برداری کرد. برند لادا در سال ۱۹۷۰ رونمایی شد. نشان لادا منظره قایق تندروی بادبانی در رود ولگا است. [ ۱]
شرکت لادا در حال حاضر زیرمجموعه ای از گروه خودروسازی رنو است. از جمله محصولات تولید شده توسط لادا، می توان به لادا پریورا، لادا کالینا، لادا نادژدا، لادا ریوا، لادا سامارا و لادا ترینیدا اشاره کرد.
در سال 1993 ، TTS ، که در سال 1992 توسط Vyacheslav Zubarev تاسیس شد ، با AvtoVAZ قرارداد امضا کرد. در سال 1995 ، اولین مرکز کامل خودرو LADA در شهر Naberezhnye Chelny افتتاح شد و تحویل مستقیم از کارخانه خودرو را آغاز کرد. در سال 1995 ، یک دفتر در کازان افتتاح شد. تا سال 1997 ، اتومبیل ها از Naberezhnye Chelny رانده می شدند. بعد از حمل و نقل با راه آهن[ ۲] [ ۳] [ ۴]
مقاله ای در سال ۱۹۶۷ در فاینانشال تایمز نوشت:[ ۱]
برنامه ریزان شوروی تصریح کرده اند که قصد ندارند مدل مصرف گرایی برنامه ریزی شده دیترویت را تقلید کنند به همین دلیل مدل های روسی فیات ۱۲۴ ممکن است تا اواخر دهه ۱۹۷۰ هم تولید شوند.
اولین لادا که از ۱۹۷۰ تا ۲۰۱۲ به عنوان نسخه اصلی تولید می شد نسخه شورویزه شده فیات ۱۲۴ ایتالیا بود که پیش از آن در لینگاتو متولد شده بود. از نظر تبلیغات تاریخی نکات مشترک بسیاری بین ترابانت و فیات ۱۲۴ به عنوان خودروهای مردمی یا خودروهای خلق وجود داشت اما از نظر فنی لادا همان فیات ۱۲۴ بود به استثنای ۹۰۰ تغییر ظریف. معرفی فیات ۱۲۴ دقیقاً مشابه ترابانت انجام شد با استفاده از همان افراد سفیدپوش دانشمندنما در تبلیغات گسترده. در نگاه اول متوجه تفاوت لادا و فیات۱۲۴ نمی شویم اما موتور آن ۱ سی سی بزرگتر شد و ضخامت بدنه فولادی بیشتر شد که بیشتر به خاطر شرایط سخت آب و هوایی و آسفالت های خراب روسیه بود. [ ۱]
در دهه ۱۹۶۰ در ایالات متحده برای هر ۲٫۷ نفر یک خودرو و در شوروی برای هر ۲۳۸ نفر یک خودرو وجود داشت که این رقم تولید در کل در ۱۹۶۵ برای آمریکا ۹ میلیون و ۳۰۰هزار خودرو و برای روسیه کمتر از ۲۵۰هزار خودرو بود. تا پیش از تولید لادا، تعداد خودرو در شوروی محدود بود و عمدتاً به تولید زاپوروژتس محدود می شد. [ ۱] لئونید برژنف همچون نیکلای کووال مجبور به مذاکره با مقامات فولکس واگن ( میراث اسمی باقی مانده از آلمان نازی، مطالعه بیشتر:روز پیروزی ( ۹ مه ) ) و مقامات ایالات متحده آمریکا در دهه ۱۹۶۰ در اوج جنگ سرد شد تا اینکه نهایتاً در ۱۹۶۶ قراردادی با مدیر عامل فیات ایتالیا بسته شد که برای شوروی کارخانه ای با ظرفیت ۲۰۰۰ خودرو در روز الزاماً نسخه شورویزه شده فیات ۱۲۴ را بسازند؛ که شد کارخانه آوتوواز در تولیاتی که در همه جا به خانه لادا شناخته شد. [ ۱]

لادا (ایزدبانو). لادا در اساطیر اسلاو و بالتیک، الههٔ باروری و زیبایی است. او همتای زنانهٔ لادو است. این دو، گاه الهه های دوقلو هستند و گاه نقش مادر و پسر را ایفا می کنند. معمولاً نام لادا و لادو در آهنگ های محلی مرتبط با کاشت و برداشت و مراسم عروسی، باهم برده می شود. این دو عناوین دیگری شامل حامیان آب، دانه و خورشید نیز دارند که هر یک از این جنبه ها نام مجزایی دارد.
پرستش لادو و لادا در قرون پانزدهم تا هجدهم در روسیه برای فصل بهار و موسم باروری متداول بود ولی کلیسای لهستان آن را به عنوان آداب و رسوم پگانیسم ممنوع اعلام کرد. برخی محققان می گویند لادا و لادو پرستش نمی شدند و تنها اسم های ساده ای برای قافیه سازی بودند ولی آهنگ ها و یافته های تاریخی خلاف این مطلب را نشان می دهند.
ریشهٔ لادا در اساطیر مشخص نیست؛ ممکن است برگرفته از اساطیر نواحی بالتیک، اسکاندیناوی یا اساطیر یونانی لتو یا لدا باشد. همچنین این احتمال وجود دارد که واژه های لادا و لادو برگرفته از کلمهٔ لاد به معنی «هماهنگی، صلح و اتحاد» باشد.
لادا ایزدبانوی عشق، زیبایی، جوانی، هارمونی، بهار و نشاط است. بر طبق افسانه ها، او هر سال در لحظه اعتدال بهاری از دنیای زیرزمینی بازگشته، و با خود بهار را می آورد. اگرچه دوران حکومت او در ۲۱ مارس هر سال آغاز می شود، اما لادا در درجه اول الهه فصل تابستان به شمار می رود. او در کنار وسنا، ایزدبانوی بهار اسلاوی الهه های مرتبط با باروری بودند و اغلب به سختی می شد آن ها را از هم جدا کرد. حکمرانی این ایزدبانو در فصل بهار آغاز می شد، و برای اثبات این مسئله لغت «لادنج»، [ الف] عنوان دیگری برای ماه آوریل، از نام این ایزدبانو گرفته شده است. او معمولاً به شکل زنی جوان با موهایی بلند طلایی، و نماد مادری کامل تصویر می شد. او با خود رزهای وحشی حمل می کرد و همچنین با عنوان «بانوی گل ها» نیز شناخته می شد، و گاهی اوقات نماد خورشید، به نشانهٔ قدرت حیات بخش روی سینه اش به چشم می خورد. [ ۱]
لادا در اساطیر اسلاو، لتونی و لیتوانی الههٔ زیبایی است. [ ۲] الهه های دوقلوی لادا و لادو با هم یک جنبه از الوهیت باروری را تشکیل می دهند که شبیه به اسطورهٔ یونانی دیونیسوس است. نام جنبه های دیگر این دو کوپالو/کوپالا، [ ب] به عنوان حامیان آب؛ کوسترومو - کوستروبونکو/کوستروما، [ پ] حامیان دانه؛ و یاریلو/یاریلا، [ ت] حامیان خورشید، است. هر یک از این جنبه ها دارای یک جفت مردانه - زنانه است. از لادا و همتای مردش، لادو، معمولاً باهم نام برده می شود. مثلاً در آهنگ هایی که توسط گروهی از زنان در طول کاشت و برداشت یا مراسم عروسی خوانده می شود، چنین است. [ ۳] [ ۴]