لااله الاا

لغت نامه دهخدا

لااله الاا. [ اِ لا هََ اِل ْ لَل ْ لاه ] ( ع جمله اسمیه ) کلمه شهادت است ؛ یعنی نیست خدائی مگر خدای. خدائی جز خدای تعالی نیست :
مگر معامله لااله الااﷲ
درم خرید رسول اللهت کند ببها.
خاقانی.
تهلیل ، لااله الااﷲ گفتن. ( تاج المصادر بیهقی ). هیللة؛ لااله الااﷲ گفتن. ( دهار ). || ( صوت مرکب ) برای تعجب آرند :
ای عجب لااله الااﷲ
بخت باشد ترا مخالف تر.
مسعودسعد.
- انگشت لااله الااﷲ ؛ دعاءة. ( مهذب الاسماء ). و دعاءة انگشت سبابه است. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس