قید مقوم حکم

[ویکی فقه] قید مقوّم حکم به قید تعیین کننده نوع حکم و عامل قوام آن اطلاق می شود.
قید مقوّم حکم، قیدی است که قوام حکم نزد عرف به آن بستگی دارد و وجود حکم دایر مدار وجود آن است. این گونه قیدها نزد عرف منوّع حکم نیز محسوب می گردد.
← به عنوان مثال
هر چند قید مقوّم حکم و قید منوّع حکم ، از نظر مفهومی با هم فرق دارند، اما چون لازمه مقوّم بودن قید برای حکم، این است که آن را در نزد عرف «نوع نوع» کند، از این جهت این دو واژه در اصطلاح نامه مترادف آورده شده است.