قیاس کامل

[ویکی فقه] قیاس کامل، به معنای قیاس بدیهی الانتاج و بی نیاز از اثبات است.
قیاس از نظر بدیهی و بیّن بودن انتاج، یا غیر بیّن و غیر بدیهی بودن آن، به قیاس کامل و غیر کامل تقسیم می شود. قیاسی که انتاج آن بیّن باشد "قیاس کامل" نامیده می شود.
دیدگاه خواجه طوسی
اساس الاقتباس، قیاس کامل و غیر کامل را چنین شرح می دهد: "کامل آن بُوَد که به نفس خود بیّن بُوَد. و غیر کامل آن بُوَد که محتاج به بیانی بُوَد".
دیدگاه علامه حلی
الجوهر النضید قیاس کامل را به بیّن الانتاج تعریف کرده و بعض ضروب شکل اول، مثل ضربی که صغرای آن موجبه فعلیه باشد، مثال آورده، و غیر کامل را قیاسِ محتاجِ بیان دانسته و بعض دیگر از ضروب شکل اول، مثل ضربی که صغرای آن ممکنه یا سالبه مرکبه باشد، و همچنین سه شکل دیگر اَشکال اربعه را به عنوان مثال آورده است.
دیدگاه بغدادی و بوعلی
...