لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] قیاس خُلف، به معنای قیاس مُنتجِ مطلوب از طریق ابطال نقیض آن است.
قیاس خلف، قسمی از قیاس مرکب است که در آن مطلوب را با استفاده از ابطال نقیض آن ثابت می کنند. قیاس خلف در مقابل قیاس مستقیم است که به نحو مستقیم به اثبات مطلوب می پردازد. قیاس مستقیم از آن چه متناسب با مطلوب است تالیف می یابد و همه مقدمات آن صادق است، اما قیاس خلف ابتدا به ابطال نقیض مطلوب می پردازد؛ به این صورت که از نقیض مطلوب با مقدمه ای که صدق آن مورد وفاق است قیاسی تالیف می شود تا حکمی ظاهرالفساد را نتیجه دهد و معلوم گردد که علت این نتیجه فاسد و غیر صحیح، مقدمه حاوی نقیض مطلوب بوده است. و وقتی بطلان نقیض مطلوب روشن شد به حکم امتناع ارتفاع نقیضین، صحت خود مطلوب آشکار می گردد.
وجه تسمیه
این قیاس را معمولا قیاس خُلف (به ضم خاء) می نامند. اما ابن سینا در شفا خَلف (به فتح خاء) را ترجیح می دهد؛ زیرا خُلف تنها در مورد وعده به کار می رود. بنابراین در وجه تسمیه این قیاس ۳ صورت محتمل است:۱. خَلف به معنای محال است و قیاس خَلف یعنی قیاسی که کلام را به مُحال سوق می دهد. ۲. از این رو خَلف گفته شده که از روبرو به طرف شئ (مطلوب) نمی آید بلکه از وراء و خَلف (پشت سر) می آید؛ چون از راه نقیض مطلوب آمده است. ۳. خَلف به معنای هر چیز پست و دور افکندنی است و چون در این دلیل، بطلان نقیض ثابت می شود خَلف نام گرفته است.
اثبات قضایا به طریق خلف
همان طور که در تبیین حقیقت قیاس خلف بیان شد، این قیاس، مرکب از دو قیاس است: یکی اقترانی و دیگر استثنائی. اما با توجه به این که مطلوب ما می تواند در قالب قضیه حملیه یا شرطیه باشد، هر یک را جداگانه توضیح می دهیم:
← اثبات قضیه حملیه
...
قیاس خلف، قسمی از قیاس مرکب است که در آن مطلوب را با استفاده از ابطال نقیض آن ثابت می کنند. قیاس خلف در مقابل قیاس مستقیم است که به نحو مستقیم به اثبات مطلوب می پردازد. قیاس مستقیم از آن چه متناسب با مطلوب است تالیف می یابد و همه مقدمات آن صادق است، اما قیاس خلف ابتدا به ابطال نقیض مطلوب می پردازد؛ به این صورت که از نقیض مطلوب با مقدمه ای که صدق آن مورد وفاق است قیاسی تالیف می شود تا حکمی ظاهرالفساد را نتیجه دهد و معلوم گردد که علت این نتیجه فاسد و غیر صحیح، مقدمه حاوی نقیض مطلوب بوده است. و وقتی بطلان نقیض مطلوب روشن شد به حکم امتناع ارتفاع نقیضین، صحت خود مطلوب آشکار می گردد.
وجه تسمیه
این قیاس را معمولا قیاس خُلف (به ضم خاء) می نامند. اما ابن سینا در شفا خَلف (به فتح خاء) را ترجیح می دهد؛ زیرا خُلف تنها در مورد وعده به کار می رود. بنابراین در وجه تسمیه این قیاس ۳ صورت محتمل است:۱. خَلف به معنای محال است و قیاس خَلف یعنی قیاسی که کلام را به مُحال سوق می دهد. ۲. از این رو خَلف گفته شده که از روبرو به طرف شئ (مطلوب) نمی آید بلکه از وراء و خَلف (پشت سر) می آید؛ چون از راه نقیض مطلوب آمده است. ۳. خَلف به معنای هر چیز پست و دور افکندنی است و چون در این دلیل، بطلان نقیض ثابت می شود خَلف نام گرفته است.
اثبات قضایا به طریق خلف
همان طور که در تبیین حقیقت قیاس خلف بیان شد، این قیاس، مرکب از دو قیاس است: یکی اقترانی و دیگر استثنائی. اما با توجه به این که مطلوب ما می تواند در قالب قضیه حملیه یا شرطیه باشد، هر یک را جداگانه توضیح می دهیم:
← اثبات قضیه حملیه
...
wikifeqh: قیاس_خلف
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید