قیاس اقترانی شرطی

[ویکی فقه] قیاس اقترانی شرطی، به معنای قیاس اقترانی مشتمل بر حداقل یک قضیه شرطی در جایگاه صغرا یا کبرا است.
قیاس اقترانی شرطی، قسمی از قیاس اقترانی است که یک یا هر دو مقدمه آن از قضایای شرطی باشد. قیاس اقترانی شرطی به لحاظ نوع مقدمه به قیاس اقترانی مرکب از حملیه و شرطیه (حملیه صغرای قیاس است) و قیاس اقترانی مرکب از شرطیه و حملیه (شرطیه صغرای قیاس است) و قیاس اقترانی مرکب از دو شرطیه تقسیم می شود. هر کدام از این موارد نیز به نوبه خود به اعتبار متصل یا منفصل بودن قضیه شرطی، تقسیمات فرعی دیگری پیدا می کند. همچنین، قیاس اقترانی شرطی نیز مانند قیاس اقترانی حملی، به لحاظ موقعیت حد وسط در مقدمتین به چهار شکل (با عنوان شکل اول شرطی، شکل دوم شرطی، شکل سوم شرطی و شکل چهارم شرطی) تقسیم می گردد.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • خوانساری، محمد، منطق صوری.• شیرازی، قطب الدین، درة التاج (منطق).• مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد.• ابن سینا، حسین بن عبدالله، الشفا (منطق).• ابوالحسن سالاری، بهمنیار بن مرزبان، التحصیل.• تفتازانی، عبدالله بن شهاب الدین، الحاشیة علی تهذیب المنطق.• ابوالبرکات ابن ملکا، هبه الله بن علی، الکتاب المعتبر فی الحکمة.• مظفر، محمدرضا، المنطق.
۱. ↑ مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه، ص۴۰۴.
...