قوم آینو (ژاپن). مردم آینو ( به ژاپنی: アイヌ ) قوم بومی جزیرهٔ بزرگ هوکایدو در شمال ژاپن، جزایر کوریل، ساخالین و شبه جزیرهٔ کامچاتکا هستند. به احتمال زیاد امروزه بیش از ۱۵۰ هزار آینو باقی مانده است. البته آمار واقعی در دست نیست زیرا بسیاری از والدین برای جلوگیری از تبعیض نژادی نسبت به فرزندانشان در ژاپن، هویت آینوی ایشان را ( حتی از خودشان ) پنهان می کنند.
واژهٔ آینو به معنای «انسان» است. امروزه آینوها نسبت به نام آینو دید ناخوشایندی دارند و برای نامیدن قوم خود واژهٔ «اوتاری» ( به معنی رفیق در زبان آینو ) را ترجیح می دهند. سرچشمهٔ تاریخی فرهنگ مردمان آینو ادغامی از فرهنگ های باستانی اوخاتسک و ساتسومون یکی از فرهنگ های باستانی ژاپن است.
زبان آینوها با ژاپنی هم ریشه نیست ولی دادوستدهای زیادی با آن داشته است. هم تباری زبان آینو با هیچ زبان دیگری ثابت نشده و بنابراین یکی از زبان های پیوندی به شمار می آید.
شواهد زبان شناختی و فرهنگی، در کنار ظاهر فیزیکی بخشی از جمعیت این کشور، احتمال چندگانه بودن خاستگاه مردم ژاپن و پیوند ژنتیکی با بومیان قارهٔ آمریکا را تقویت می کند. قوم آینو به انسان های دورهٔ جومون شباهت بسیار دارد و گروهی که بعدها از طریق کشورهای آسیایی، به ویژه کره و چین، وارد خشکی های ژاپن شدند و بخش عمدهٔ جمعیت این سرزمین را تشکیل می دهند، شبیه به نیاکان یایویی خود هستند. [ ۱]
یکی از افسانه های مردم آینو بیان می کند: «مردم آینو صدهزار سال قبل از فرزندان خورشید ( لقب نژاد رایج مردمان ژاپنی ) زندگی می کرده اند. »[ ۲]
مردمان آینو از نژادهای اصیل جزیرهٔ ژاپن هستند؛ و نسبت به نژاد یاماتو ( نژاد رایج مردمان ژاپن ) پوستی روشن تر و موی بیشتری را دارا هستند[ ۳] بسیاری از محققان اولیه نژاد مردمان آینو را زیررده ای از نژادهای قفقازی می دانستند که البته تحقیقات اخیر هرگونه ارتباط را با نژادهای مردمان مدرن اروپایی رد کرده است و مکان اصلی خوشهٔ ژنتیکی این مردمان را در شرق و شمال شرق آسیا قرار داده است. [ ۴]
تحقیقات نشان داده است که این مردمان تشابه ژنتیکی با قفقازی ها و اروپایی ها ندارند و بیشتر خاستگاهی از شمال شرق آسیا و مردمان مغولستان را دارا هستند. [ ۵] [ ۶] آزمایش ژنتیک آن ها بیشتر متعلق به هاپلوگروه D - M55 Y نشان داده است. [ ۷]
این شاخهٔ ژنتیکی بیشتر در مجمع الجزایر ژاپن مشاهده می شود و تنها مکان های خارج ژاپن که دارای این شاخه هستند تبت و جزایر آندامان در اقیانوس هند است. [ ۸] این مطالعات که توسط پروفسور تاجیما و همکارانش در سال ۲۰۰۴ انجام شده است نشان داده است که خوشهٔ ژنتیکی این مردمان دارای هاپلوگروه C - M217 است که این خوشه بیشتر در میان مردمان سیبری و مغولستان بیشتر دیده می شود. [ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفواژهٔ آینو به معنای «انسان» است. امروزه آینوها نسبت به نام آینو دید ناخوشایندی دارند و برای نامیدن قوم خود واژهٔ «اوتاری» ( به معنی رفیق در زبان آینو ) را ترجیح می دهند. سرچشمهٔ تاریخی فرهنگ مردمان آینو ادغامی از فرهنگ های باستانی اوخاتسک و ساتسومون یکی از فرهنگ های باستانی ژاپن است.
زبان آینوها با ژاپنی هم ریشه نیست ولی دادوستدهای زیادی با آن داشته است. هم تباری زبان آینو با هیچ زبان دیگری ثابت نشده و بنابراین یکی از زبان های پیوندی به شمار می آید.
شواهد زبان شناختی و فرهنگی، در کنار ظاهر فیزیکی بخشی از جمعیت این کشور، احتمال چندگانه بودن خاستگاه مردم ژاپن و پیوند ژنتیکی با بومیان قارهٔ آمریکا را تقویت می کند. قوم آینو به انسان های دورهٔ جومون شباهت بسیار دارد و گروهی که بعدها از طریق کشورهای آسیایی، به ویژه کره و چین، وارد خشکی های ژاپن شدند و بخش عمدهٔ جمعیت این سرزمین را تشکیل می دهند، شبیه به نیاکان یایویی خود هستند. [ ۱]
یکی از افسانه های مردم آینو بیان می کند: «مردم آینو صدهزار سال قبل از فرزندان خورشید ( لقب نژاد رایج مردمان ژاپنی ) زندگی می کرده اند. »[ ۲]
مردمان آینو از نژادهای اصیل جزیرهٔ ژاپن هستند؛ و نسبت به نژاد یاماتو ( نژاد رایج مردمان ژاپن ) پوستی روشن تر و موی بیشتری را دارا هستند[ ۳] بسیاری از محققان اولیه نژاد مردمان آینو را زیررده ای از نژادهای قفقازی می دانستند که البته تحقیقات اخیر هرگونه ارتباط را با نژادهای مردمان مدرن اروپایی رد کرده است و مکان اصلی خوشهٔ ژنتیکی این مردمان را در شرق و شمال شرق آسیا قرار داده است. [ ۴]
تحقیقات نشان داده است که این مردمان تشابه ژنتیکی با قفقازی ها و اروپایی ها ندارند و بیشتر خاستگاهی از شمال شرق آسیا و مردمان مغولستان را دارا هستند. [ ۵] [ ۶] آزمایش ژنتیک آن ها بیشتر متعلق به هاپلوگروه D - M55 Y نشان داده است. [ ۷]
این شاخهٔ ژنتیکی بیشتر در مجمع الجزایر ژاپن مشاهده می شود و تنها مکان های خارج ژاپن که دارای این شاخه هستند تبت و جزایر آندامان در اقیانوس هند است. [ ۸] این مطالعات که توسط پروفسور تاجیما و همکارانش در سال ۲۰۰۴ انجام شده است نشان داده است که خوشهٔ ژنتیکی این مردمان دارای هاپلوگروه C - M217 است که این خوشه بیشتر در میان مردمان سیبری و مغولستان بیشتر دیده می شود. [ ۷]
wiki: قوم آینو (ژاپن)