قوای ملیه ( ترکی عثمانی: قواى ملیه؛ به معنای «نیروهای ملی»[ ۲] [ ۳] یا «نیروهای ملی گرا»[ ۴] ) به نیروهای شبه نظامی ترک در دوران اولیه جنگ استقلال ترکیه اشاره دارد. این نیروهای چریکی پس از اشغال مناطقی از ترکیه امروزی توسط نیروهای متفقین مطابق با آتش بس مودروس تشکیل شدند. بعدها قوای ملیه در ارتش منظم مجلس ملی کبیر ترکیه ادغام شد. برخی از مورخان این دوره ( ۱۹۱۸–۲۰ ) جنگ استقلال ترکیه را «مرحله قوای ملیه» می نامند.
در آتش بس مودروس، امپراتوری عثمانی میان متفقین تقسیم شد. مناطق غرب توسط یونانیان، پایتخت ( استانبول ) و جنوب شرقی توسط نیروهای انگلیسی و جنوب کشور توسط ایتالیایی ها و فرانسه اشغال شده بود. قوای ملیه اولین گروه های مسلح بودند که از حقوق عثمانی ها در آناتولی و روم ایلی دفاع کردند. این قوا متشکل از افسران و شبه نظامیان ارتش عثمانی بود. قوای ملی هنگامی که نیروهای یونانی در سمورنا ( ازمیر ) مستقر شدند، فعال شد. افرادی که با تقسیم آناتولی طی معاهده تصویب نشده سور مخالف بودند، به مقاومت پیوستند. جنگ فرانسه و ترکیه تقریباً به طور انحصاری توسط یگان های قوای ملی در طرف تُرک انجام شد. در غرب آناتولی، این قوا با تاکتیک های بزن دررو[ ۵] علیه ارتش یونان جنگید تا اینکه ارتش منظمی تشکیل شد. مقاومت قوای ملی، پیشروی یونان در آناتولی را کند کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر آتش بس مودروس، امپراتوری عثمانی میان متفقین تقسیم شد. مناطق غرب توسط یونانیان، پایتخت ( استانبول ) و جنوب شرقی توسط نیروهای انگلیسی و جنوب کشور توسط ایتالیایی ها و فرانسه اشغال شده بود. قوای ملیه اولین گروه های مسلح بودند که از حقوق عثمانی ها در آناتولی و روم ایلی دفاع کردند. این قوا متشکل از افسران و شبه نظامیان ارتش عثمانی بود. قوای ملی هنگامی که نیروهای یونانی در سمورنا ( ازمیر ) مستقر شدند، فعال شد. افرادی که با تقسیم آناتولی طی معاهده تصویب نشده سور مخالف بودند، به مقاومت پیوستند. جنگ فرانسه و ترکیه تقریباً به طور انحصاری توسط یگان های قوای ملی در طرف تُرک انجام شد. در غرب آناتولی، این قوا با تاکتیک های بزن دررو[ ۵] علیه ارتش یونان جنگید تا اینکه ارتش منظمی تشکیل شد. مقاومت قوای ملی، پیشروی یونان در آناتولی را کند کرد.
wiki: قوای ملیه