قواعد قرائات

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] قواعد قرائات، معیارهای عالی یا نازل بودن اسناد قرائات را می گویند.
سیوطی در الاتقان بخشی مستقل در شناخت اسناد عالی و نازل قرائات گشوده و با الهام از قواعد حدیث و بهره گیری از تقسیمات و ملاک های موجود نزد محدثان و کتب علوم حدیث ( علم رجال و درایه ) به تقسیم بندی قرائات و تاسیس ملاک هایی تحت عنوان قواعد قرائات ( مشابه با قواعد حدیث) اقدام کرده است و آن را از ابتکارات خود برمی شمارد.
اقسام علو برای قرائات
بر این اساس، پنج قسم علو برای قرائات به شرح ذیل ذکر شده است:۱. اندک بودن وسائط سند قرائت به پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم و ضعیف نبودن آن ها (این قسم، افضل انواع علو است)؛۲. کم بودن وسائط سند قرائت به یکی قرای سبعه ؛۳. اندک بودن وسائط سند قرائت به یکی از کتب مشهوری که در موضوع علم قرائات نگاشته شده است؛ مثل: التیسیر فی القراءات السبع تالیف: الامام ابی عمرو عثمان بن سعید الدانی ، و " حرز الامانی و وجه التهانی " مشهور به: الشاطبیه (« قرائت » و « روایت » و « طریق » و « وجه » اقسام فرعی این قسم شمرده می شوند)؛۴. تقدم وفات شیخ قرائت در یک سلسله در مقایسه با شیخ قرائت دیگر که قرین و هم رتبه او است؛۵. تقدم وفات شیخ بدون توجه به ملاک دیگر یا شیخ دیگر.
عناوین مرتبط
قرائت قرآن ؛ قرائات ؛ ضوابط قبول قرائات .

پیشنهاد کاربران

بپرس