قواعد احتیاط

[ویکی فقه] از گزاره های مهمّی که در دو دانش فقه و اصول، گاه سربسته و گاه به شرح، مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته، گزاره احتیاط است.
درباره معنای احتیاط، امکان و احکام، جای گاه، شرایط و اقسام آن در باب عبادات و معاملات، دیدگاه ها گوناگون است. در بحث احتیاط برخورد و رویارویی اندیشه ها با گرایش های گوناگون اخباری و اصولی دیده می شود.
← فاضل نراقی
احتیاط از باب افتعال، احتاط، یحتاط، برگرفته از حاط یحوط حَوْطاً، اجوف واوی است، به معنای نگهداری، دقت و عمل به استوارترین روش: (حاطه یحوطه حَوْطاً. رعاه، حفظه، صانه، و تعهّده. و احتاط للشیء افتعال و هو طلب الاَحَظّ و الاخذ باوثق الوجوه). با توجه به کاربرد این واژه در فراگیری، نگهداری و دقت فراگیر را می رساند. دیوار باغ و خانه را از آن روی حائط می نامند که سبب در بر گرفتن و نگهداری آن می شود از هر آسیب و خطری.محیط بودن از صفات علیای خداوند متعال است؛ زیرا علم و قدرت الهی نسبت به جهان هستی فراگیر است.
احتیاط در أخبار
در روایات بسیاری واژه احتیاط و بر گرفته های آن به کار رفته است. بنابر این، شایسته می نماید، از این زاویه این گونه روایات مورد توجه قرار گیرند، تا روشن شود، احتیاط در روایات، به چه معنی و هدفی به کار رفته است.
← نقل چند خبر
...