قهوه باراکو

قهوه باراکو ( اسپانیایی: café varraco or café verraco یا قهوه باتانگاس نیز شناخته می شود، یک نوع قهوه است که در فیلیپین، به ویژه در استان های باتانگاس و کاویت رشد می کند. این نوع قهوه متعلق به گونه قهوه لیبریکا است. این اصطلاح همچنین برای اشاره به تمام قهوه هایی که از آن استان ها می آید استفاده می شود. باراکو در زبان فیلیپین به معنای " گل میخ " است و دارای طعم و عطر قوی که یادآور بادیان کوهی است.
برخی از درختان باراکو از بزرگ ترین درختان قهوه کشت شده تجاری هستند که رشد تکثیر آن را دشوارتر می کند. این گونه به دلیل تولید و تقاضای کم در معرض خطر تلقی می شوند. [ ۱]
قهوه باراکو در دهه ۱۷۴۰ توسط راهبان اسپانیایی به فیلیپین معرفی شد. در اصل در مناطق پست کوهپایه ای لیپا، باتانگاس کاشته می شد. از آنجا به سایر مناطق استان گسترش یافت و باتانگاس برای قهوه اش در محلی شناخته شد. باراکو همچنین به طور تاریخی از دهه ۱۸۶۰ به بعد به سانفرانسیسکو در ایالات متحده و به بخش هایی از اروپا صادر می شد و قیمت آن پنج برابر قیمت سایر دانه های قهوه آسیایی بود. در سال ۱۸۷۶، کشت باراکو به استان همسایه کاویت گسترش یافت. [ ۲]
فیلیپین به یکی از چهار تولیدکننده برتر قهوه در جهان در ۱۸۸۰ تبدیل شد، زیرا آفت زنگ قهوه مزارع را در سراسر جهان ویران کرد. با این حال، در سال ۱۸۸۹، صنعت تولید قهوه در فیلیپین نیز پس از گسترش زنگ قهوه از بین رفت. این امر باعث شد که بیشتر کشاورزان به سمت محصولات دیگر روی بیاورند. اما در آخر فقط چند نهال باراکو زنده مانند که اکثر آنها در شهر کاویت بودند. در اواسط قرن بیستم، تقاضای قهوه بار دیگر افزایش یافت، اما باراکو به دلیل دشواری کشت آن در مقایسه با انواع دیگر قهوه، بازگشتی نداشت. در عوض جهش جدید در تولید قهوه بر ارقام مقاوم در برابر آفت زنگ قهوه وارد شده از ایالات متحده متمرکز شدند. [ ۲] [ ۳]
شکل دانه لوبیا باراکو از خانواده لیبریکا در میان گونه های تجاری دیگر ( عربیکا، روبوستا و اکسلسا ) منحصر به فرد است، و حالتی به شکل نامتقارن دارد، با یک طرف کوتاهتر از طرف دیگر، همانند «قلاب» مشخصه در نوک. شیار مرکزی نیز در مقایسه با سایر دانه های قهوه دندانه دارتر است.
درختان باراکو بسیار بلند هستند و به ارتفاع ۲۰ متر ( ۶۶ فوت ) می رسند. بیشتر اوقات کشاورزان با استفاده از نردبان مجبور به برداشت می شوند.