قماء

لغت نامه دهخدا

قماء. [ ق َ ] ( ع مص ) فربه شدن ستور.( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به قُموء شود.

قماء. [ ق ِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ قَمی. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). رجوع به قمی شود.

قماء. [ ق ُ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِقَمی ( قَمی ). ( اقرب الموارد ). رجوع به قمی شود.

قماء. [ ق َم ْءْ ] ( ع مص ) خوار شدن و حقیر گردیدن. ( منتهی الارب ). رجوع به قَمْاءَة و قَماءَة شود.

قماء. [ ق َم ْءْ ] ( ع مص ) برکندن. ( منتهی الارب ). قمع. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس