قفاع
لغت نامه دهخدا
قفاع. [ ق َف ْ فا ] ( ع ص ) آنکه مال را خرج نکند. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
قفاع. [ ق ُ ] ( ع اِ ) بیماریی است که پای گوسفند را کج گرداند. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به ماده بعد شود.
قفاع. [ ق ُف ْ فا ] ( ع اِ ) بیماریی است که پای گوسفند را کج گرداند. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). رجوع به ماده قبل شود. || گیاهی است درهم کشیده و شبیه به شاخ و سرون سخت و محکم که به خشک آن کف الکلب گویند.( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). رجوع به قُفاع شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید