قطره چشم

قطره چشم یکی از شکل های استفاده دارو است و دارو به شکل مایع مصرف و معمولاً این داروها به صورت مایع تولید می شوند که در صورت نیاز به داخل چشم یا گوش وارد می شوند. چون این داروها به صورت موضعی مصرف می شوند اثرات نظام مند کمتری دارند. معمولاً ظروف این داروها خود قطره چکان دارند.
معمولترین داروهایی که به این شکل تولید می شوند داروهای آنتی بیوتیک مانند قطره کلرامفنیکل و قطره سیپروفلوکساسین هستند.
قطره چشم، شکل مایع دارویی استریل به صورت حلال یا سوسپانسیون است که برای معالجه بیماری های چشم انسان یا حیوان استفاده می شود. ممکن است قطره چشم برای معالجه عفونت، آب سیاه، حساسیت و چشم خشک مصرف شود.
برای بطرف کردن خشکی چشم با نظر پزشک، خیلی کاربرد دارد.
قطره های چشمی بنابر کاربردهایی که دارند به چند نوع تقسیم می شوند:
1 - قطره های ضد احتقان
2 - قطره های ضد التهاب
3 - قطره های ضد آلرژی
4 - قطره های آنتی بیوتیک چشمی
5 - قطره درمان گلوکوم ( آب سیاه )
6 - قطره های کورتونی
7 - قطره های چند منظوره
قطره چشم به وسیلهٔ کارخانهٔ داروسازی و داروخانه تولید می شود. قطره چشم محلول آبی یا روغنی است که حاوی مواد دارویی، شیمیایی و مواد ضد میکروب است. لازم است که فشار اسمزی و اسیدیته این نوع شکل دوایی با اشک برابر باشد. در داروخانه، داروسازان قطره چشم را در محیط ویژه ای می سازند. در این محیط، هنگام تولید قطره، هوا استریل می شود و آلودگی میکروبی به هیچ عنوان ممکن نیست.
موادی است که کیفیت، فشار اسمزی و اسیدیته محلول چشمی را بهتر می کند.
هر دارویی که به چشم انسان وارد می شود باید عاری از میکروب باشد. به این دلیل ماده ضد میکروب به محلول چشمی اضافه می شود که پس از بازکردن درظرف محتوی قطره، محلول چشمی را از حملهٔ میکروب ها حفظ کند.
قطره بینی و قطره گوش شکل مایع دارویی به صورت پیوند ملکولی، یونی، محلول، نامیزه و سوسپانسیون است که برای معالجه حساسیت، عفونت یا پاک کردن بینی و گوش مصرف می شود. این گونه قطره ها می توانند حاوی مواد ضد میکروب باشند که پس از بازکردن ظرف محتوی قطره زمان مصرف محلول دارویی طولانی می شود.
• آب
• الکل
• گلیسیرین
• روغن گیاهی
• روغن پرافینی
• روغن کتانی
می تواند بجز آب از محلول الکل، گلیسیرین و روغن اصلی برای ساختن قطره بینی استفاده بشود. روغن های پارافینی و کتانی برای ساختن قطره بینی به کار نمی روند.