قضیه منفصله اتفاقیه

[ویکی فقه] قضیه منفصله اتفاقیه، به معنای قضیه منفصله دالّ بر وجود تنافی و عناد غیرذاتی بین مقدّم و تالی است.
قضیه شرطیه، (اعم از متصله و منفصله) به لحاظ حقیقی و ذاتی یا اتفاقی و غیرذاتی بودن تلازم و اتصال یا تنافی و عناد میان مقدم و تالی، بر دو قسم است: اتفاقی و لزومی (یا عنادی).
توضیح اصطلاح
قضیه شرطیه منفصله اتفاقیه، قضیه ای است که بین طرفین آن تنافی و عناد حقیقی وجود ندارد و تنافی میان مقدّم و تالی از خصوصیتی ذاتی ناشی نیست، مثل: "این کتاب یا کتاب منطقی است یا متعلق به خالد است" (وقتی که خالد کتابی در منطق نداشته باشد، و از طرف دیگر احتمال می رود که این کتاب در علم منطق باشد)، و مانند: "حسن، یا ادیب است یا طبیب".
اقسام قضیه منفصله اتفاقیه
قضیه منفصله اتفاقیه به لحاظ کیفیت به سالبه و موجبه تقسیم می شود:۱. قضیه منفصله اتفاقیه سالبه، مانند: "لیس امّا ان یکون هذا اسود او کاتباً".۲. قضیه منفصله اتفاقیه موجبه، مانند: "امّا ان یکون هذا اسود او کاتباً".
مستندات مقاله
...