قضیه متصله لزومیه

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] قضیه متصله لزومیه، به معنای قضیه شرطیه متصله دالّ بر ملازمه حقیقی بین مقدّم و تالی است.
قضیه شرطیه متصله به حسب نوع لزوم و مصاحبت، به متصله لزومیه و متصله اتفاقیه تقسیم می شود.
شرطیه متصله لزومیه
متصله لزومیه، قضیه ای است که میان دو طرف (مقدم و تالی)، اتصال و لزوم حقیقی و پیوستگی واقعی وجود دارد. این لزوم، از علقه و ارتباط میان دو طرف قضیه ناشی شده است، و همین علاقه سبب می شود که هر کدام مستلزم دیگری باشد و بین آن دو، ملازمه عقلیه وجود داشته باشد؛ مانند: "هر گاه کسی حصبه داشته باشد تب دار است".
ارتباط مقدم و تالی در متصله لزومیه
علاقه ای که سبب لزوم میان مقدم و تالی می شود به دو صورت است:
← علاقه علیت
...

پیشنهاد کاربران

بپرس