قضیه عدمیه

[ویکی فقه] قضیه عدمیه، به معنای قضیه دارای محمول دالّ بر لفظ محصَّل عدمی، یا مفهوم اخسّ از میان دو مفهوم متقابل است.
سه معنا برای "قضیه عدمیه" ذکر شده است:
← معنای اول
قضیه عدمیه به لحاظ بیان کمیت افراد موضوع و یا اهمال آن، به مهمله و محصوره تقسیم می شود. و هر یک از اقسام آن یا موجبه است یا سالبه، که در نتیجه اقسام ذیل به دست می آید: ۱. قضیه سالبه عدمیه؛ مانند: "زید جاهل نیست". ۲. قضیه موجبه عدمیه؛ مانند: "زید جاهل است". ۳. قضیه سالبه عدمیه مهمله؛ مانند: "انسان جاهل نیست". ۴. قضیه موجبه عدمیه مهمله؛ مانند: "انسان جاهل است". ۵. قضیه سالبه کلیه عدمیه؛ مانند: "همه انسان ها جاهل نیستند". ۶. قضیه سالبه جزئیه عدمیه؛ مانند: "بعضی انسان ها جاهل نیستند". ۷. قضیه موجبه کلیه عدمیه؛ مانند: "همه انسان ها جاهل اند". ۸. قضیه موجبه جزئیه عدمیه؛ مانند: "بعضی انسان ها جاهل اند".
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • ابن سینا، حسین بن عبدالله، الشفا (منطق). • ابوالحسن سالاری، بهمنیار بن مرزبان، التحصیل.• ابوالبرکات ابن ملکا، هبه الله بن علی، الکتاب المعتبر فی الحکمة.• ابن سینا، حسین بن عبدالله، النجاة.
...