قسمت شرقی مرکز شهر (ونکوور). قسمت شرقی مرکز شهر ( انگلیسی: Downtown Eastside ) به طور مخفف DTES محله ای در ونکوور، بریتیش کلمبیا، کانادا است. یکی از قدیمی ترین محله های شهر، قسمت شرقی مرکز شهر محل مجموعه پیچیده ای از مسائل اجتماعی از جمله سطوح بالای نامتناسب سوءمصرف مواد مخدر، بی خانمانی، فقر، جرم و جنایت، بیماری روانی و کار جنسی است. همچنین به دلیل انعطاف پذیری بالای جامعه، به دلیل سابقه فعالیت های اجتماعی و مشارکت های هنری خود نیز شناخته می شود.
در حدود آغاز قرن بیستم، قسمت شرقی مرکز شهر مرکز سیاسی، فرهنگی و خرده فروشی ونکوور بود. طی چندین دهه، مرکز شهر به تدریج به سمت غرب تغییر مکان داد و قسمت شرقی مرکز شهر به محله ای فقیر، اگرچه نسبتاً پایدار تبدیل شد. در دهه ۱۹۸۰، این منطقه به دلیل عوامل متعددی از جمله هجوم مواد مخدر قوی، سیاست هایی که کار جنسی و فعالیت های مرتبط با مواد مخدر را از مناطق مجاور خارج می کرد، و توقف بودجه فدرال برای مسکن اجتماعی، شروع به کاهش سریع کرد. تا سال ۱۹۹۷، اپیدمی عفونت ایدز و بیش مصرفی بیش از حد دارو در قسمت شرقی مرکز شهر منجر به اعلام وضعیت اضطراری بهداشت عمومی شد. از سال ۲۰۱۸، مسائل مهم این قسمت از شهر، مصرف بیش از حد مواد افیونی، به ویژه مواردی که مربوط به داروی فنتانیل است؛ مسکن های فرسوده؛ کمبود مسکن اجاره ای کم هزینه؛ و بیماری روانی، که اغلب با اعتیاد همراه است تشخیص دوگانه را شامل می شود.
جمعیت قسمت شرقی مرکز شهر حدود ۷۰۰۰ نفر تخمین زده می شود. در مقایسه با کل شهر، قسمت شرقی مرکز شهر نسبت بیشتری از مردان و بزرگسالان را دارد که در انزوای اجتماعی و تنها زندگی می کنند. همچنین دارای تعداد قابل توجهی بومی های کانادا است که به طور نامتناسبی تحت تأثیر مشکلات اجتماعی محله قرار دارند. این محله سابقه جذب افراد مبتلا به بیماری های روانی و مشکلات اعتیاد را دارد که بسیاری از آنها به سمت بازار مواد مخدر و خدمات کم مانع جذب شده اند. ساکنان بالاترین میزان میر میزان مرگ ومیر را در کانادا در اثر برخورد با پلیس تجربه می کنند، و بسیاری از اعضای آسیب پذیر جامعه اعتماد کمی به پلیس دارند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر حدود آغاز قرن بیستم، قسمت شرقی مرکز شهر مرکز سیاسی، فرهنگی و خرده فروشی ونکوور بود. طی چندین دهه، مرکز شهر به تدریج به سمت غرب تغییر مکان داد و قسمت شرقی مرکز شهر به محله ای فقیر، اگرچه نسبتاً پایدار تبدیل شد. در دهه ۱۹۸۰، این منطقه به دلیل عوامل متعددی از جمله هجوم مواد مخدر قوی، سیاست هایی که کار جنسی و فعالیت های مرتبط با مواد مخدر را از مناطق مجاور خارج می کرد، و توقف بودجه فدرال برای مسکن اجتماعی، شروع به کاهش سریع کرد. تا سال ۱۹۹۷، اپیدمی عفونت ایدز و بیش مصرفی بیش از حد دارو در قسمت شرقی مرکز شهر منجر به اعلام وضعیت اضطراری بهداشت عمومی شد. از سال ۲۰۱۸، مسائل مهم این قسمت از شهر، مصرف بیش از حد مواد افیونی، به ویژه مواردی که مربوط به داروی فنتانیل است؛ مسکن های فرسوده؛ کمبود مسکن اجاره ای کم هزینه؛ و بیماری روانی، که اغلب با اعتیاد همراه است تشخیص دوگانه را شامل می شود.
جمعیت قسمت شرقی مرکز شهر حدود ۷۰۰۰ نفر تخمین زده می شود. در مقایسه با کل شهر، قسمت شرقی مرکز شهر نسبت بیشتری از مردان و بزرگسالان را دارد که در انزوای اجتماعی و تنها زندگی می کنند. همچنین دارای تعداد قابل توجهی بومی های کانادا است که به طور نامتناسبی تحت تأثیر مشکلات اجتماعی محله قرار دارند. این محله سابقه جذب افراد مبتلا به بیماری های روانی و مشکلات اعتیاد را دارد که بسیاری از آنها به سمت بازار مواد مخدر و خدمات کم مانع جذب شده اند. ساکنان بالاترین میزان میر میزان مرگ ومیر را در کانادا در اثر برخورد با پلیس تجربه می کنند، و بسیاری از اعضای آسیب پذیر جامعه اعتماد کمی به پلیس دارند.
