قزل قلعه

/qezelqal~e/

لغت نامه دهخدا

قزل قلعه. [ ق ِ زِ ق َ ع َ / ع ِ ] ( ترکی ، اِ مرکب ) قلعه سرخ. سرخ حصار.

قزل قلعه. [ ق ِ زِ ق َ ع ِ ] ( اِخ ) نام چهار قلعه و یک خیابان است که در شمال طهران واقع است و مشهور میباشد.

قزل قلعه. [ ق ِ زِ ق َ ع َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان سرولایت بخش سرولایت شهرستان نیشابور واقع در 9 هزارگزی جنوب باختری چکنه بالا. موقع جغرافیایی آن کوهستانی و هوای آن معتدل است. سکنه 445 تن. آب آن از قنات و محصول آن غلات. شغل اهالی زراعت و کرباس بافی است. راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).

فرهنگ فارسی

دانشنامه عمومی

قزل قلعه (شوط). قزل قلعه یا بابورکرد روستایی در دهستان یولاگلدی بخش مرکزی شهرستان شوط استان آذربایجان غربی ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۲۳۱ نفر ( ۵۰خانوار ) بوده است. [ ۱]
عکس قزل قلعه (شوط)

قزل قلعه (خنداب). قزل قلعه روستایی در دهستان خنداب بخش مرکزی شهرستان خنداب استان مرکزی ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۱۰۳ نفر ( ۳۰خانوار ) بوده است. [ ۱]
عکس قزل قلعه (خنداب)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس