قره قات یا قارا قات یا به کلام عامه به تقلید از فنگلیش کرن بری، کرنبری، که گونه های مختلفی دارد، میوه ای جنگلی است که بومی اروپای غربی و شمال کشورهای ایتالیا، اسپانیا، لهستان و پرتغال است. ارتفاع بوته قره قات ۱–۱٫۵ متر است و گاهی تا به دو متر نیز می رسد. شکوفه ها، به علت رنگ زرد مایل به سبزشان تا حدی نامرئی هستند. میوه ها در خوشه های آویخته پدید می آیند. هر خوشه، ۳–۱۰ میوه قرمز شفاف با قطر ۸–۱۲ میلی متر را شامل می شود. هر درختچه، ۳–۴ کیلو میوه در سال می دهد. میوه ها در اواسط تابستان می رسند.
قره قات نباید با سیاه گیله[ ۱] ( Blueberry ) اشتباه شود. آن میوه ها طعمی مایل به شیرین دارند. متأسفانه این اشتباه اسامی، به علت نایابی نسبی قره قات و شناخته شدن بلوبری از طریق ارتباط با جهان غرب، حتی در محیط های آکادمیک شیوع پیدا کرده است. [ ۲] [ ۳] توصیفی که یک منبع سنتی تر از قره قات می کند، به واقعیت نزدیک تر است: «اسم ترکی من «قره قاط» است به من قراقات و قراطاط هم گفته اند، عده ای از گیاه شناسان قدیم ایران از جمله بغدادی مرا نوعی زغال اخته و عده ای دیگر نوعی زرشک می دانند …». قره در ترکی به معنای سیاه است که همان قره گیله گفته میشود و گیله نیز در عامیانه به عدد یا دانه گفته میشود، به قره گیله در کشور آذربایجان « یه میشان » گفته میشود. اما در آستارای گیلان و فشم تهران و. . . نوع قرمز رنگ آن وجود دارد که کمتر مصرف خوراکی دارد که شبیه قره گیله است اما رنگ آن سرخ است. [ ۴]
کشت قره قات در قرن هفدهم در کشور بلژیک و شمال فرانسه شروع شد. در زمان معاصر گونه های مختلفی برای کشت انتخاب شده اند. یکی از معروفترین این گونه ها white currant است که مزه شیرین تری دارد. [ ۵]
طعم میوه قره قات ترش است. این میوه در کشورهای اروپایی برای درست کردن مرباهای نسبتاً گران قیمت مورد استفاده قرار می گیرد. [ ۶] [ ۵] علی رغم اینکه کاشت و نگهداری قره قات چندان سخت نیست، این میوه حتی در اروپا نیز کمیاب است. در ایران، خشک شده قره قات در عطاری ها یافت می شود. دم کرده قره قات را برای رقیق کردن خون تجویز می کنند و اعتقاد بر آن است که خوردن آن از سکته قلبی ممانعت می کند. قره قات بهترین دارو برای تنظیم و کاهش فشار خون می باشد. محققان طبق آخرین تحقیقات فهمیده اند مصرف این میوه در ۲۱ روز کبد را از آسیب محافظت میکند، آنتی اکسیدان های موجود در آن توسعه ضایعات و فیبروز و توسعه بافت اسکار در کبد را کند می کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفقره قات نباید با سیاه گیله[ ۱] ( Blueberry ) اشتباه شود. آن میوه ها طعمی مایل به شیرین دارند. متأسفانه این اشتباه اسامی، به علت نایابی نسبی قره قات و شناخته شدن بلوبری از طریق ارتباط با جهان غرب، حتی در محیط های آکادمیک شیوع پیدا کرده است. [ ۲] [ ۳] توصیفی که یک منبع سنتی تر از قره قات می کند، به واقعیت نزدیک تر است: «اسم ترکی من «قره قاط» است به من قراقات و قراطاط هم گفته اند، عده ای از گیاه شناسان قدیم ایران از جمله بغدادی مرا نوعی زغال اخته و عده ای دیگر نوعی زرشک می دانند …». قره در ترکی به معنای سیاه است که همان قره گیله گفته میشود و گیله نیز در عامیانه به عدد یا دانه گفته میشود، به قره گیله در کشور آذربایجان « یه میشان » گفته میشود. اما در آستارای گیلان و فشم تهران و. . . نوع قرمز رنگ آن وجود دارد که کمتر مصرف خوراکی دارد که شبیه قره گیله است اما رنگ آن سرخ است. [ ۴]
کشت قره قات در قرن هفدهم در کشور بلژیک و شمال فرانسه شروع شد. در زمان معاصر گونه های مختلفی برای کشت انتخاب شده اند. یکی از معروفترین این گونه ها white currant است که مزه شیرین تری دارد. [ ۵]
طعم میوه قره قات ترش است. این میوه در کشورهای اروپایی برای درست کردن مرباهای نسبتاً گران قیمت مورد استفاده قرار می گیرد. [ ۶] [ ۵] علی رغم اینکه کاشت و نگهداری قره قات چندان سخت نیست، این میوه حتی در اروپا نیز کمیاب است. در ایران، خشک شده قره قات در عطاری ها یافت می شود. دم کرده قره قات را برای رقیق کردن خون تجویز می کنند و اعتقاد بر آن است که خوردن آن از سکته قلبی ممانعت می کند. قره قات بهترین دارو برای تنظیم و کاهش فشار خون می باشد. محققان طبق آخرین تحقیقات فهمیده اند مصرف این میوه در ۲۱ روز کبد را از آسیب محافظت میکند، آنتی اکسیدان های موجود در آن توسعه ضایعات و فیبروز و توسعه بافت اسکار در کبد را کند می کند.
wiki: قره قات