قُرْطُبی، محمد (قرطبه ۵۸۰ـ قاهره ۶۷۱ق)
ابوعبدالله، مفسر مالکی مذهب. همزمان با آموزش قرآن به فراگیری ادبیات عرب و شعر پرداخت. با عزیمت به مصر، آموخته های خویش را در زمینه های فقه، نحو، قرائت، بلاغت، لغت و علوم قرآنی تکمیل کرد. حدیث را نزد شیخ ابی العباس بن عمر قرطبی فراگرفت و از مشهورترین استادانش در مصر ابن جمیزی، علی بن هبة الله و حسن بکری بودند. از او در زمینۀ دینی و قرآنی، افزون بر تفسیر آثاری نیز در معادشناسی، خداشناسی و حدیث باقی مانده است. مهم ترین اثر او تفسیر بزرگ الجامع لِاحکام القرآن است.
ابوعبدالله، مفسر مالکی مذهب. همزمان با آموزش قرآن به فراگیری ادبیات عرب و شعر پرداخت. با عزیمت به مصر، آموخته های خویش را در زمینه های فقه، نحو، قرائت، بلاغت، لغت و علوم قرآنی تکمیل کرد. حدیث را نزد شیخ ابی العباس بن عمر قرطبی فراگرفت و از مشهورترین استادانش در مصر ابن جمیزی، علی بن هبة الله و حسن بکری بودند. از او در زمینۀ دینی و قرآنی، افزون بر تفسیر آثاری نیز در معادشناسی، خداشناسی و حدیث باقی مانده است. مهم ترین اثر او تفسیر بزرگ الجامع لِاحکام القرآن است.
wikijoo: قرطبی،_محمد_(قرطبه_۵۸۰ـ_قاهره_۶۷۱ق)