[ویکی فقه] قرآن و حدیث. در این مقاله به رابطه قرآن و حدیث می پردازیم.
قرآن و حدیث دو گوهر گران بها و دو گنجینه بی پایان و دو دریای بی کران اند. رسول گرامی، امت اسلام را به چنگ زدن و همراهی با آن دو دعوت کرد: انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی» گرچه این دو گنج جدایی برنمی تابند و در کنار هم، عامل هدایت اند، اما مصدریّت و محوریت از آنِ قرآن است.
قرآن معیار گفتار معصومین
پیامبر و امامان، میزان سنجش گفتار خویش را قرآن قلمداد کرده و انتساب آن چه را با قرآن نسازد از خود سلب کردند: خطب النبی صلی الله علیه و آله وسلّم بمنی فقال: ایها الناس ماجاءکم عنی یوافق کتاب الله فانا قلته وما جاءکم یخالف کتاب الله فلم اقله. عن ابی عبدالله علیه السّلام قال: ما لم یوافق من الحدیث القرآن فهو زخرف. با این همه، تاریخ قرآن و حدیث و گذشته آن، دردآور است. در برهه ای از تاریخ، نظریه حسبنا کتاب الله» غلبه یافت و عترت و سنت کنار نهاده شدند؛ کتابت حدیث ممنوع و از خلافت عترت جلوگیری به عمل آمد. و این ضایعه ای جبران ناپذیر بر جامعه اسلامی بود.
مهجوریت قرآن
از سوی دیگر برخی، تنها حدیث را برگرفته و به مهجوریت قرآن دامن زدند و تا آن جا پیش رفتند که ظهور قرآن را بدون حدیث حجت ندانسته و کناره گیری از قرآن و روی آوردن به حدیث را عاقبت به خیری تلقی کردند. و نیز تا بدان جا کشیده شد که تفسیر قرآن کریم ذبح علمی شمرده شد (این تعبیر را برخی عالمان، نسبت به آیة الله خویی رحمة الله علیه پس از نگارش البیان» ابراز داشتند.) و تخصص در علوم اسلامی به ویژه فقه بدون فراگیری آیه ای از قرآن میسور گشت. شکل گیری نحله ای با عنوان اهل الاخبار» یا اخباری گری» حکایت از این دارد.
← فرمایش علامه راجع کتاب و عترت
...
قرآن و حدیث دو گوهر گران بها و دو گنجینه بی پایان و دو دریای بی کران اند. رسول گرامی، امت اسلام را به چنگ زدن و همراهی با آن دو دعوت کرد: انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی» گرچه این دو گنج جدایی برنمی تابند و در کنار هم، عامل هدایت اند، اما مصدریّت و محوریت از آنِ قرآن است.
قرآن معیار گفتار معصومین
پیامبر و امامان، میزان سنجش گفتار خویش را قرآن قلمداد کرده و انتساب آن چه را با قرآن نسازد از خود سلب کردند: خطب النبی صلی الله علیه و آله وسلّم بمنی فقال: ایها الناس ماجاءکم عنی یوافق کتاب الله فانا قلته وما جاءکم یخالف کتاب الله فلم اقله. عن ابی عبدالله علیه السّلام قال: ما لم یوافق من الحدیث القرآن فهو زخرف. با این همه، تاریخ قرآن و حدیث و گذشته آن، دردآور است. در برهه ای از تاریخ، نظریه حسبنا کتاب الله» غلبه یافت و عترت و سنت کنار نهاده شدند؛ کتابت حدیث ممنوع و از خلافت عترت جلوگیری به عمل آمد. و این ضایعه ای جبران ناپذیر بر جامعه اسلامی بود.
مهجوریت قرآن
از سوی دیگر برخی، تنها حدیث را برگرفته و به مهجوریت قرآن دامن زدند و تا آن جا پیش رفتند که ظهور قرآن را بدون حدیث حجت ندانسته و کناره گیری از قرآن و روی آوردن به حدیث را عاقبت به خیری تلقی کردند. و نیز تا بدان جا کشیده شد که تفسیر قرآن کریم ذبح علمی شمرده شد (این تعبیر را برخی عالمان، نسبت به آیة الله خویی رحمة الله علیه پس از نگارش البیان» ابراز داشتند.) و تخصص در علوم اسلامی به ویژه فقه بدون فراگیری آیه ای از قرآن میسور گشت. شکل گیری نحله ای با عنوان اهل الاخبار» یا اخباری گری» حکایت از این دارد.
← فرمایش علامه راجع کتاب و عترت
...
wikifeqh: قرآن_و_حدیث