قره مَلیک یکی از محله های کهن و تاریخی شهر تبریز است. این محله از سمت شمال به آجی چای از غرب به دشت تبریز و از جنوب به رواسان و کوی کارمندان راه آهن تبریز و از شرق به محله حکم آباد و شام غازان منتهی می شود. این محله در انتهای غربی تبریز و در داخل جلگه حاصلخیز تبریز کنار ( آجی چای ) واقع شده است. این محله قطب کشاورزی و صنعتی تبریز محسوب می شود و باقلا ( در زبان محلی پخله ) و گوجه فرنگی و صیفی جات محصولات این منطقه محسوب می شود. مسجد جامع قراملک ( بؤیؤک مچید ) ، امام حسین ( کربلایی قربان سابق - آشاغی کوچه مچیدی ) ، حضرت صاحب الزمان ( خلفلر مچیدی ) و قانلی کؤینک مچیدی از مهم ترین مساجد در میان مساجد ده گانهٔ محلهٔ قراملک است.
در عهد ناصرالدین شاه باروهای شهر به کلی از بین رفت. بدین جهت قسمتی از شهر که موسوم به قلعه ( شامل محلات: چارمنار، سرخاب، شتربان ( دوه چی ) ، ویجویه ، مهادمهین ، نوبر، مقصودیه و غیره ) بود اکنون از قسمت بیرون حصار ( محلات: اهراب، لیل آباد ، چرنداب، خیابان، باغمیشه. . . الخ ) جدا نیست و همچنین قصبات حومهٔ قدیم واقع در سمت مغرب شهر ( امیرخیز، چوست دوزان، حکم آباد ، قراملک، قره آغاج، آخونی، کوچه باغ، خطیب ) و مارالان ( واقع در سمت جنوب شرقی ) به شهر ملحق شده است و شهر از سمت غرب و جنوب غربی توسعه می یابد. به همین سبب در حال حاضر نیز معمول است که پا به سن گذاشته ها فقط قسمت بازار تبریز و داخل قلعه را شهر یا به اصطلاح ترکی «قالا» یعنی قلعه می خوانند.
همان طور که ذکر شد قراملک به همراه خطیب و شنب غازان تا قبل حکومت ناصرالدین شاه قاجار جزو قصبات حومه غرب تبریز به حساب می آمدند به همین جهت این مناطق نسبت به دیگر محلات مرکزی تبریز تاریخ مستقلی را دارا می باشند.
دربارهٔ قدمت قراملک اطلاعی بیشتری در دست نیست اما با توجه به داستانهای روایت شده از عاشیق ها قدمت این منطقه به دوران حکومت اتابکان آذربایجان مربوط می شود لازم بذکر است که قراملک در منطقه کنونی بعد از زلزله های ویرانگر تبریز از موقعیت اصلی خود که در کنار اتوبان غربی تبریز و با نام اصلی کند می بود بوجود آمده است و اهالی از پدران خود نسل در نسل شنیده اند که موطن اصلیشان آنجا بوده است و همچنین با توجه به چارداقهای با طرح بخصوص و منحصربه فرد گنبدی شکل بجا مانده در اراضی کشاورزی قراملک که جزو ابتدایی ترین خانه های بشریت می باشد این منطقه حرفهای زیادی دربارهٔ قدمت خود دارد که مجال کارشناسی زیادی را می طلبد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر عهد ناصرالدین شاه باروهای شهر به کلی از بین رفت. بدین جهت قسمتی از شهر که موسوم به قلعه ( شامل محلات: چارمنار، سرخاب، شتربان ( دوه چی ) ، ویجویه ، مهادمهین ، نوبر، مقصودیه و غیره ) بود اکنون از قسمت بیرون حصار ( محلات: اهراب، لیل آباد ، چرنداب، خیابان، باغمیشه. . . الخ ) جدا نیست و همچنین قصبات حومهٔ قدیم واقع در سمت مغرب شهر ( امیرخیز، چوست دوزان، حکم آباد ، قراملک، قره آغاج، آخونی، کوچه باغ، خطیب ) و مارالان ( واقع در سمت جنوب شرقی ) به شهر ملحق شده است و شهر از سمت غرب و جنوب غربی توسعه می یابد. به همین سبب در حال حاضر نیز معمول است که پا به سن گذاشته ها فقط قسمت بازار تبریز و داخل قلعه را شهر یا به اصطلاح ترکی «قالا» یعنی قلعه می خوانند.
همان طور که ذکر شد قراملک به همراه خطیب و شنب غازان تا قبل حکومت ناصرالدین شاه قاجار جزو قصبات حومه غرب تبریز به حساب می آمدند به همین جهت این مناطق نسبت به دیگر محلات مرکزی تبریز تاریخ مستقلی را دارا می باشند.
دربارهٔ قدمت قراملک اطلاعی بیشتری در دست نیست اما با توجه به داستانهای روایت شده از عاشیق ها قدمت این منطقه به دوران حکومت اتابکان آذربایجان مربوط می شود لازم بذکر است که قراملک در منطقه کنونی بعد از زلزله های ویرانگر تبریز از موقعیت اصلی خود که در کنار اتوبان غربی تبریز و با نام اصلی کند می بود بوجود آمده است و اهالی از پدران خود نسل در نسل شنیده اند که موطن اصلیشان آنجا بوده است و همچنین با توجه به چارداقهای با طرح بخصوص و منحصربه فرد گنبدی شکل بجا مانده در اراضی کشاورزی قراملک که جزو ابتدایی ترین خانه های بشریت می باشد این منطقه حرفهای زیادی دربارهٔ قدمت خود دارد که مجال کارشناسی زیادی را می طلبد.
wiki: قراملک