قاچاق انسان در میانمار

قاچاق انسان در میانمار ( انگلیسی: Human trafficking in Myanmar ) بعنوان یک کشور اصلی برای مردان، زنان و کودکان است که در معرض قاچاق انسان، به ویژه برای کار اجباری و برای زنان و کودکان، جهت فحشا اجباری در کشورهای دیگر قرار دارند، می باشد. کودکان میانمار که گرفتار قاچاقچیان می شوند، به عنوان فروشنده و گدایی در تایلند تحت فشار هستند. بسیاری از مردان، زنان و کودکان از تایلند، مالزی، چین، بنگلادش، هند و کره جنوبی که برای کار به خارج از کشور مهاجرت می کنند، در چنبره قاچاقچیان به بهره کشی و استثمار اجباری یا استثمار جنسی تجاری کشانده می شوند. شرایط اقتصادی در میانمار بگونه ای است که منجر به افزایش مهاجرت قانونی و غیرقانونی شهروندان دیگر کشورها باین کشور شده است، اغلب حتی از خاورمیانه که از میانمار خیلی دور است، باین کشور مسافرت می کنند. مردان قاچاق شده در معرض کار اجباری در صنایع ماهیگیری و صنعت ساختمان سازی در خارج از کشور قرار می گیرند. زنان میانمار که برای مقاصد اقتصادی به تایلند، چین و مالزی مهاجرت می کنند، در شرایط استثمار و فحشا اجباری قرار می گیرند. برخی از افرادی که قربانی قاچاق می شوند، از طریق میانمار به بنگلادش، به مالزی، چین، تایلند و فراتر از آن فرستاده می شوند.
دولت هنوز برای مقابله با مشکلات سیستماتیک سیاسی و اقتصادی که موجب می شود مردم میانمار به دنبال استخدام از طریق ابزار قانونی و غیرقانونی در کشورهای همسایه باشند، راه حلی نشان نداده است. قاچاق داخلی میانمار همچنان جدی ترین نگرانی است. ارتش میانمار به طور غیرقانونی از کودکان برای خدمت اجباری استفاده می کند، و به عنوان مجرم اصلی استثمار نیروی کار اجباری در میانمار است. استفاده دولت و ارتش از نیروی کار اجباری همچنان یک مشکل بزرگ و جدی است، به ویژه که اعضای گروه های اقلیت قومی مانند جمعیت شان، را بکار می گیرند. مقامات نظامی و غیرنظامی دولت به طور سیستماتیک از مردان، زنان و کودکان برای کار اجباری در توسعه زیرساخت ها و فعالیت های تجاری و زراعی دولتی و همچنین در حمل و نقل اجباری برای ارتش استفاده می کنند. افرادیکه در مناطق با بالاترین حضور نظامی زندگی می کنند، از جمله مناطق مرزی دور افتاده که گروه های قومی در آنجا ساکن هستند، بیشتر در معرض خطر کار اجباری قرار دارند. ارتش و مقامات نظامی، مردان، زنان و کودکان را وادار به کار اجباری می کنند. مردان و پسران ۱۰ ساله به اجبار استخدام می شوند تا در ارتش ملی و گروه های مسلح قومی از طریق ارعاب، زور، تهدید، و خشونت خدمت کنند. هزاران کودک مجبور به خدمت در ارتش ملی میانمار تحت عنوان خدمت سربازی در ارتش هستند. کودکان فقیر شهری بیشتر در خطر کار اجباری غیرارادی هستند.