قاچاق انسان در روسیه

قاچاق انسان در روسیه ( انگلیسی: Human trafficking in Russia ) شایع ترین نوع قاچاق می باشد. در سال ۲۰۰۹، سازمان بین المللی کار گزارش داد که کار اجباری شایع ترین شکل قاچاق در روسیه است. مردان، زنان و کودکان از روسیه و از کشورهای دیگر - مانند بلاروس، قرقیزستان، تاجیکستان، ازبکستان، اوکراین و مولداوی به روسیه در معرض شرایط نوعی از بردگی و کار اجباری، از جمله در صنعت ساختمان سازی، در کارگاه های نساجی و در بخش کشاورزی و ماهیگیری قرار دارند. تقریباً ۲۰٬۰۰۰ زن و مرد از کره شمالی سالانه به روسیه وارد می شوند و تحت شرایط کار اجباری در روسیه قرار می گیرند. [ ۱] زنان و کودکان نیجریه، آسیای مرکزی، اوکراین، چین، مولداوی و آفریقائی[ ۲] [ ۳] [ ۴] [ ۵] در مسکو و سن پترزبورگ وادار به فحشا و مجبور به گدایی می شوند. مردان از اروپای غربی و ایالات متحده برای اهداف گردشگری جنسی کودک به روسیه غربی، به ویژه سن پترزبورگ، مسافرت می کنند.
دولت روسیه با قاچاق انسان نه تنها در مورد مردان، زنان و کودکانی که به طور غیرقانونی از کشور خارج می شوند، تا به کار اجباری و استثمار جنسی در کشورهای دیگر واداشته شوند، مقابله می کند، بلکه از ورود غیرقانونی افراد از خارج به روسیه نیز جلوگیری می کند. [ ۶] دولت فدراسیون روسیه طی دهه گذشته پیشرفت چشمگیری در این زمینه داشته است. تعداد قربانیان قاچاق کودکان در روسیه کاهش پیدا کرده است. کارشناسان علت این موضوع را در تحقیقات تهاجمی پلیس و هم کاری روسیه با نیروهای انتظامی خارجی می دانند.
دفتر نظارت و مبارزه با قاچاق انسان در وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا، روسیه را در سال ۲۰۱۷ در رده سوم "Tier3" کشورهای ( مبارزه با قاچاق انسان ) قرار داد. [ ۷] در گزارشی که توسط وزارت امور خارجه ایالات متحده در سال ۲۰۱۰ گردیده، اشاره شده که برای اینکه روسیه از رده تثبیت شده ۳ خارج شود، باید کار بیشتری انجام دهد.