قاعده صحت به مفهوم جواز تکلیفی

[ویکی فقه] قاعده یا اصل صحت و به اصطلاح فقهی «اصالة الصحة» از قواعد بسیار مهم فقه است که کاربرد فراوان دارد و به اشکال گوناگون مورد استفاده قرار گرفته است.
اصل صحت ه معانی مختلف استعمال گردیده، ولی مشهورترین آن ها دو معنا به شرح زیر است:منظور از اصل صحت در این معنا آن است که اعمال دیگران را اصولا باید صحیح، مشروع و حلال تلقی کرد و مادام که دلیلی بر عدم صحت و وجود حرمت پیدا نشده هیچ کس حق ندارد در صورت دوران امر بین احتمال صحت و مشروعیت از یک طرف و عدم صحت و عدم مشروعیت از طرف دیگر، اعمال افراد را نامشروع و غیر صحیح بپندارد.
← تطابق با فطرت
۱. ↑ حائری، عبد الکریم، درر الاصول، ج۲، ص۲۳۷.۲. ↑ بقره/سوره۲، آیه۸۳.
...