قاسم انوار
لغت نامه دهخدا
از هرطرفی چهره گشائی که منم
در هر صفتی جلوه گر آئی که منم
با اینهمه گه گاه غلط می افتم
نادان کس و بله روستائی که منم.نمیتوان خبری داد از حقیقت دوست
ولی بروی حقیقت حقیقت همه اوست.از مسجد و میخانه وزکعبه و بتخانه
مقصودخدا عشق است باقی همه افسانه.درملک عاشقی که دو عالم طفیل اوست
آن کس قدم نهاد که اول ز سر گذشت قضا شخصی است پنج انگشت دارد
چو خواهد از کسی کامی برآردبیشتر بخوانید ...
دانشنامه اسلامی
[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است
قاسم انوار، معین الدین، صفی الدین علی
(838/837/835-757 ق)، صوفی، عارف و شاعر متخلص به قاسم یا قاسمی. معروف به شاه قاسم انوار. وی از خاندان سادات حسینی و تبریز و از پیروان خاندان شیخ صفی الدین اردبیلی بود. در سراب به دنیا آمد. در جوانی به تبریز برای کسب علم رفت و در حلقه ی مریدان شیخ صدرالدین موسی، پسر و جاشنین شیخ صفی الدین درآمد.
قاسم انوار از او به عنوان صدر ولایت یاد می کند. سپس به گیلان رفت و روابط دوستانه ای با جانشینان شیخ زاهد گیلانی برقرار کرد. در ادامه سفرش به خراسان رفت و در هرات مستقر شد و شهرت و مریدان بسیار یافت. در 830 ق به تهمت سیاسی از هرات به سمرقند تبعید شد و چند سال بعد به خراسان مراجعت نمود و در قریه خرجرد جام یا به قولی در قصبه ی لنگر از توابع نیشابور ساکن شد و در همان جا وفات یافت.
بنایی به دستور امیر علیشیر نوایی بر مزارش ساخته شده است. گفته اند که چهار سفر پیاده به حج رفته که دو دفعه آن پابرهنه بوده است. از آثارش: «کلیات» شامل مثنوی های: «انیس العارفین»، 583 بیت به بحر رمل مسدس، «صد مقام» یا «مقامات العارفین» یا «مقامات السالکین» یا «تذکره الاولیاء» در بیان مقامات و اصطلاحات صوفیه، «بیان واقعه دیدن امیر تیمور» و همچنین قصاید و غزلیات و ملمعات و مقطعات گیلکی و ترکی و رباعیات ؛ «رساله ی سؤال و جواب»؛ «رساله در بیان علم»؛ مثنوی «انیس العاشقین» یا «رساله الامانه».
قاسم انوار، معین الدین، صفی الدین علی
(838/837/835-757 ق)، صوفی، عارف و شاعر متخلص به قاسم یا قاسمی. معروف به شاه قاسم انوار. وی از خاندان سادات حسینی و تبریز و از پیروان خاندان شیخ صفی الدین اردبیلی بود. در سراب به دنیا آمد. در جوانی به تبریز برای کسب علم رفت و در حلقه ی مریدان شیخ صدرالدین موسی، پسر و جاشنین شیخ صفی الدین درآمد.
قاسم انوار از او به عنوان صدر ولایت یاد می کند. سپس به گیلان رفت و روابط دوستانه ای با جانشینان شیخ زاهد گیلانی برقرار کرد. در ادامه سفرش به خراسان رفت و در هرات مستقر شد و شهرت و مریدان بسیار یافت. در 830 ق به تهمت سیاسی از هرات به سمرقند تبعید شد و چند سال بعد به خراسان مراجعت نمود و در قریه خرجرد جام یا به قولی در قصبه ی لنگر از توابع نیشابور ساکن شد و در همان جا وفات یافت.
بنایی به دستور امیر علیشیر نوایی بر مزارش ساخته شده است. گفته اند که چهار سفر پیاده به حج رفته که دو دفعه آن پابرهنه بوده است. از آثارش: «کلیات» شامل مثنوی های: «انیس العارفین»، 583 بیت به بحر رمل مسدس، «صد مقام» یا «مقامات العارفین» یا «مقامات السالکین» یا «تذکره الاولیاء» در بیان مقامات و اصطلاحات صوفیه، «بیان واقعه دیدن امیر تیمور» و همچنین قصاید و غزلیات و ملمعات و مقطعات گیلکی و ترکی و رباعیات ؛ «رساله ی سؤال و جواب»؛ «رساله در بیان علم»؛ مثنوی «انیس العاشقین» یا «رساله الامانه».
wikiahlb: قاسم_انوار
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید