قاسم افغان

قاسم افغان یا استاد قاسم موسیقی دان پرآوازهٔ اهل افغانستان است و در سال ۱۳۰۳ هجری خورشیدی ( ۱۹۲۴ میلادی ) در این متن مغایرت دارند در کوچهٔ خواجه خُردک یا خرابات تولد گردید. پدر او استاد ستارجو یکی از موسیقی دانان ایالت کشمیر بود. استاد ستارجو نوازندهٔ دربار امیر عبدالرحمن بود. استاد قاسم افغان در سیزده سالگی به هنر موسیقی روی آورده و از همین سن در دربار عبدالرحمن خان راه یافت. او به اساس امر امیر غزلی را از کتاب حافظ شیرازی کمپوز نموده در دربار خواند. و این یکمین آهنگ او در دربار بود که مورد تشویق قرار گرفت. استاد کتاب بیدل و حافظ را می خواند و از آن غزل آهنگ می ساخت علاوه بر آن خود شعر می سرود و در سرودن شعر کنایه مشهور بود. استاد در دربار امان الله شاه مقام والایی داشت. او مدتی معلم موسیقی در دبیرستان حبیبیه بود. قاسم افغان مفتخر به ۳ نشان با نام های مسرت، یادگار استقلال، و مطلا گردیده است. در زمان امیر امان الله خان، آلفرد دابس نماینده و سفیر انگلیس در افغانستان بود. استاد روزی به دابس چنین شعری را سرود.
و یا شعر دیگر:
استاد از موجودیت حبیب الله کلکانی ناراضی بود و در دربار حبیب الله نیز شعرهای کنایه می خواند. هاشم خان عموی ظاهر شاه از کنایه گفتن شهرهای استاد به تنگ آمده و به وی چندین بار اخطار داده که از امان الله در سرودن اشعار خود یاد نکند. از اینکه استاد شاه امان الله را خیلی دوست داشت از گفتن شعر کنایه دست بر نداشت. استاد در مدت ۵۰ سال عمرش ۱۰۰ شاگرد تربیت نمود، از جمله استاد نتو استاد، استاد رحیم بخش، استادمیرزاحسین، و سه پسر او یقوب قاسمی یوسف قاسمی و آصف قاسمی می توان نام برد که همهٔ این ها با رادیو افغانستان همکاری داشته و آهنگ های زیاد از خود بجا گذاشته اند. وحید قاسمی هنرمند مشهور رادیو تلویزیون ملی افغانستان نواسهٔ استاد می باشد. مرحوم استاد قاسم در ۲۲سنبلهٔ ۱۳۵۲ ه‍. ش در شهر کابل وفات یافت و پیکرش در مقبرهٔ شهدای صالحین به خاک سپرده شد.