فیزلر فی ۱۵۶

فیزلر فی ۱۵۶ اشتورش ( لک لک ) ( آلمانی: Fieseler Fi 156 Storch ) یک هواگرد رابط ساخت شرکت فیزلر در آلمان پیش از جنگ جهانی دوم بود. عملکرد این هواگرد در برخاست و فرود کوتاه و سرعت واماندگی پایین ۵۰ کیلومتر در ساعت قابل توجه بود. [ ۱]
فیزلر فی ۱۵۶ تابستان سال ۱۹۳۵ به عنوان هواگرد برخاست و فرود کوتاه طراحی شد. این هواگرد سه سرنشین و تک باله بال بالا بود بود که نیرو محرکه خود را یک موتور آرگوس با توان ۲۴۰ اسب بخار ( ۱۷۹ کیلووات ) می گرفت. یک ویژگی قابل توجه آن ارابه فرود بلند بود که امکان نشست نرم در زمین های ناهموار را می داد. دو مدل فی ۱۵۶آ با هوازِه ثابت و فی ۱۵۶ب با هوازه متحرک خودکار پدید آمد. [ ۲] فی ۱۵۶ب گونه غیرنظامی بود که عملیاتی نشد. [ ۳] شرکت فیزِلِر سه پیش نمونه ( فاو - ۱، فاو - ۲ و فاو - ۳ ) از مدل فی ۱۵۶آ تولید کرد. فاو - ۱ با پیشران فلزی قابل تنظیم روی زمین، نخستین بار روز ۲۴ مه سال ۱۹۳۶ به پرواز درآمد. فاو - ۲ پیشران چوبی داشت و در فاو - ۳ تجهیزات نظامی نصب شد. وزارت هوانوردی رایش متأثر عملکرد هواگرد، دستور به ساخت پیش نمونه های دیگر و آماده سازی برای تولید انبوه داد. به هر صورت، این وزارتخانه بر مبنای سیاست رقابتی خود، سفارشی بر مبنای مشخصات فی ۱۵۶ برای دیگر شرکت های صنعتی نیز صادر کرد که منجر به ارائه مسرشمیت ب اف ۱۶۳ و زیبل زی ۲۰۱ و فوکه - وولف اف و ۱۸۶ شد. با این حال، پیش از آن که رقبا به پرواز درآیند[ ۲] ، فی ۱۵۶آ - ۱ برای خدمت در لوفت وافه، وارد خط تولید انبوه شد. تولید سال ۱۹۳۹ با مدل فی ۱۵۶سی ادامه یافت. از این هواگرد در سرتاسر جنگ جهانی دوم در نقش های گوناگونی استفاده شد که ترابری ستادی ( فی ۱۵۶سی - ۱ ) ، شناسایی برد کوتاه ( فی ۱۵۶سی - ۲ ) و آمبولانس ( فی ۱۵۶دی ) از آن جمله بودند. مدل آزمایشی فی ۱۵۶ایی گونه خاص ارابه فرود شنی دار جهت عملیات در فرودگاه های دشوار، داشت. با توجه به تأکید بر هواگردهای خط مقدم همچون اف وه ۱۹۰، تولید فی ۱۵۶ به کارخانه هایی در فرانسه و چکسلواکی سپرده می شد. تولیدات دوران جنگ به بیش از ۲٬۵۰۰ فروند رسید. [ ۳]
فی ۱۵۶سی - ۳:[ ۳]
• خدمه: ۲ نفر
• طول: ۹٫۹ متر
• طول بال: ۱۴٫۲۵ متر
• ارتفاع: ۳ متر
• وزن خالی: ۹۳۰ کیلوگرم
• وزن بارگذاری شده: ۱٬۳۲۰ کیلوگرم
• نیرومحرکه: ۱ × موتور خطی آرگوس آاس ۱۰سی: هر یک ۲۴۰ اسب بخار