فیروزه تاج

لغت نامه دهخدا

فیروزه تاج. [زَ / زِ ] ( اِ مرکب ) پیروزه تاج. ( فرهنگ فارسی معین ). تاجی که پیروزه در آن نشانیده باشند :
ز گستردنیها و از تخت عاج
ز دیبا و دینار و فیروزه تاج.
فردوسی.
|| ( ص مرکب ) کسی که تاج فیروزه داشته باشد. ( آنندراج ) :
شه ار هست کاوس فیروزه تاج
ز ما بایدش خواستن تخت عاج.
نظامی.
|| ( اِخ ) تاج کیخسرو را گویند.( برهان ).

پیشنهاد کاربران

بپرس