فَکِّ اضافه
در اصطلاح دستور زبان، حذف کسرۀ اضافۀبین مضاف و مضاف الیه. مثل: «سرْگروه»، «آسیارنگ». فک اضافه به دو شکل اتفاق می افتد: ۱. مضاف الیه بر مضاف مقدم می شود و کسرۀ اضافه حذف می گردد. در چنین مواردی، در جمله حرف اضافۀ «را» می آید که به آن «رایِ فکّ اضافه» گویند. مثلِ: «مادر را دلْ سوزد و دایه را دامنْ». ۲. بدون جابه جایی مضاف و مضاف الیه، فقط کسرۀ اضافه بین آنها حذف می شود. مثلِ: «پدرْزن، برادرْشوهر». در فارسی گفتاری امروز، تمایل به حذف کسرۀ اضافه در صفت و موصوف وجود دارد و این نوع گروه ها بدون کسرۀ اضافه تلفظ می شوند. مثلِ «لباسْ کهنه»، «کاغذْپاره»، «تلویزیونْ رنگی» به جایِِ «لباسِ کهنه»، «کاغذِ پاره»، «تلویزیونِ رنگی».
در اصطلاح دستور زبان، حذف کسرۀ اضافۀبین مضاف و مضاف الیه. مثل: «سرْگروه»، «آسیارنگ». فک اضافه به دو شکل اتفاق می افتد: ۱. مضاف الیه بر مضاف مقدم می شود و کسرۀ اضافه حذف می گردد. در چنین مواردی، در جمله حرف اضافۀ «را» می آید که به آن «رایِ فکّ اضافه» گویند. مثلِ: «مادر را دلْ سوزد و دایه را دامنْ». ۲. بدون جابه جایی مضاف و مضاف الیه، فقط کسرۀ اضافه بین آنها حذف می شود. مثلِ: «پدرْزن، برادرْشوهر». در فارسی گفتاری امروز، تمایل به حذف کسرۀ اضافه در صفت و موصوف وجود دارد و این نوع گروه ها بدون کسرۀ اضافه تلفظ می شوند. مثلِ «لباسْ کهنه»، «کاغذْپاره»، «تلویزیونْ رنگی» به جایِِ «لباسِ کهنه»، «کاغذِ پاره»، «تلویزیونِ رنگی».
wikijoo: فک_اضافه