فوکوئوکا

فوکوئوکا ( به ژاپنی: 福岡 ) یکی از شهرهای کشور ژاپن می باشد که در کناره شمالی جزیرهٔ کیوشو است. این شهر پرجمعیت ترین شهر جزیرهٔ کیوشو به شمار می رود. فوکوئوکا در آوریل ۱۹۷۲ میلادی به عنوان شهر برگزیده از میان شهرهای فرماندار شناخته شد. امروزه این شهر گسترش پیدا کرده است و بر پایه آمار سال ۲۰۰۵ میلادی جمعیتی بالغ بر ۲٫۵ میلیون نفر را در خود گنجانده است. ششمین شهر بزرگ ژاپن، دومین شهر بندری بزرگ پس از یوکوهاما و مرکز استان فوکوکا ژاپن است. این شهر در کنار سواحل خلیج هاکاتا ساخته شده است و از زمان های قدیم مرکز تجارت بین المللی بوده است. این منطقه از دیرباز به عنوان دروازه ورود به کشور در نظر گرفته شده است، زیرا نزدیکترین نقطه در میان جزایر اصلی ژاپن به سرزمین اصلی آسیا است. اگرچه انسان ها از دوره جومون این منطقه را اشغال کردند، برخی از اولین ساکنان دوره یایویی به منطقه فوکوئوکا رسیدند. این شهر در دوره یاماتو به شهرت رسید. به دلیل قرار گرفتن در معرض بین فرهنگی و فاصله نسبتاً زیاد از مراکز اجتماعی و سیاسی کیوتو، اوزاکا و بعداً ادو ( توکیو ) ، فوکوئوکا فرهنگ و گویش محلی متمایزی به دست آورد که تا به امروز تداوم یافته است.
اگرچه انسان ها از زمان دوره جومون این منطقه را اشغال کردند، برخی از اولین ساکنان دوره یایویی به منطقه فوکوئوکا رسیدند. شهر در طول دوره یاماتو به شهرت رسید. به دلیل قرار گرفتن در معرض بین فرهنگی، و فاصله نسبتاً زیاد از مراکز اجتماعی و سیاسی کیوتو، اوزاکا، و بعداً، ادو ( توکیو ) ، فوکوئوکا یک فرهنگ محلی متمایز به دست آورد. و لهجه ای خاص که تا به امروز باقی مانده است. فوکوئوکا پرجمعیت ترین شهر جزیره کیوشو است و پس از آن کیتاکیوشو قرار دارد. بزرگ ترین شهر و منطقه شهری در غرب کیهان شین است. این شهر در ۱ آوریل ۱۹۷۲ توسط فرمان دولتی تعیین شد. فوکوئوکای بزرگ با جمعیت ۲٫۵ میلیون نفر ( سرشماری ۲۰۰۵ ) ، بخشی از منطقه فوق صنعتی فوکوکا - کیتاکیوشو است. از سال ۲۰۱۵، فوکوئوکا ششمین شهر بزرگ ژاپن است که از جمعیت کوبه گذشته است. در ژوئیه ۲۰۱۱، فوکوئوکا از جمعیت کیوتو پیشی گرفت. از زمان تأسیس کیوتو در سال ۷۹۴، این اولین بار است که شهری در غرب منطقه کانسای جمعیت بیشتری نسبت به کیوتو دارد. [ ۱]
• تاریخ اولیه
مبادلات از این قاره و منطقه شمالی کیوشو به عصر حجر قدیم بازمی گردد. تصور می شود که موج هایی از مهاجران از سرزمین اصلی آسیا به کیوشوی شمالی رسیدند. چندین کوفون وجود دارد. فوکوئوکا گاهی بندر دازایفو ( 大宰府 ) نامیده می شد که اشاره ای به شهر دازایفو در ۱۵ کیلومتری ( ۹ مایل ) جنوب شرقی فوکوئوکا است. دازایفو در سال ۶۶۳ پس از میلاد پایتخت اداری بوده است و گفته شده است که پایتختی ماقبل تاریخ در این منطقه بوده است. متون باستانی مانند کوجیکی، کانین ( یافت شده در دازایفو ) و باستان شناسی تأیید می کنند که این مکان مهمی در تأسیس ژاپن بوده است. برخی از محققان ادعا می کنند که این اولین جایی بود که افراد خارجی و خانواده امپراتوری پا گذاشتند، اما مانند بسیاری از نظریه های اولیه ژاپن، این نظریه همچنان مورد بحث است. فوکوئوکای مرکزی گاهی هنوز به عنوان هاکاتا شناخته می شود که نام بخش مرکزی است. [ ۲] در کتاب آواز آمده است که پادشاه بو، که تصور می شود امپراتور یوریاکو باشد، در سال ۴۷۸ نامه ای فرستاد و خواستار موافقت امپراتور چین برای تأسیس سه وزارتخانه برای اداره پادشاهی مشابه وزارتخانه های رایج در چین شد. بقایای یک دفتر بخش و معبد در اوهو ( 大保 ) ، در ۱۵ کیلومتری ( ۹ مایل ) جنوب دازایفو، ممکن است یکی از این وزارتخانه ها باشد. علاوه بر این، بقایای Kōrokan ( 鴻臚館، مهمانخانه دولتی ) در فوکوکا در زیر بخشی از خرابه های قلعه فوکوکا پیدا شد. در سال ۹۲۳، زمانی که خدای هاچیمن از معبد دایبو در هونامی منتقل شد، معبد هاکوزاکی در فوکوئوکا تأسیس شد. [ ۳]