[ویکی فقه] فوعه و کفریا دو شهر استان ادلب هستند که در در شمال غرب سوریه و در فاصله ۳۰ کیلومتری از مرزهای ترکیه قرار دارند.
فوعه و کفریا در استان ادلب در شمال غرب سوریه قرار دارند. استان ادلب هم مرز با ترکیه بوده و فاصله فوعه و کفریا با مرزهای ترکیه نیز تنها ۳۰ کیلومتر است. تنها ۱۰ کیلومتر میان فوعه و کفریا با شهر ادلب فاصله وجود دارد و حدود ۳ کیلومتر نیز فوعه و کفریا با یکدیگر فاصله دارند. شهر «بنش» که از زمان آغاز بحران سوریه از جمله مناطق ناآرام و کانون بحران بشمار می آمد و اولین گروه های تروریستی تکفیری مانند «آزادگان شام» و «جبهه النصره» در آن شکل گرفتند، در جنوب شهر فوعه واقع شده است. شهر کفریا هم در شمال با شهر «معره مصرین» هم جوار است که مانند شهر «بنش» در تصرف گروه های تروریستی مسلح است. این ویژگی های جغرافیایی سبب شد تروریست های جبهه النصره و جیش الفتح پس از اینکه در ۲۹ مارس ۲۰۱۵ شهر ادلب را تصرف کردند، سودای تصرف فوعه و کفریا را نیز داشته باشند و با توجه به نزدیکی این دو شهر با مرزهای ترکیه، تصرف این دو شهر را چندان سخت ندانند اما مقاومت شدید مردم فوعه و کفریا سبب شد تروریست ها در دستیابی به هدف خود ناکام بمانند. بر این اساس، محاصره این دو شهر و ممانعت از ورود مواد غذایی و دارویی به این دو شهر توسط تروریست های النصره و جیش الفتح اجرایی شد.
ویژگی های جمعیتی
۸۷ درصد جمعیت سوریه را مسلمانان تشکیل می دهند که شامل ۷۴ درصد اهل سنت و ۱۳ درصد شیعیان هستند. شیعیان سوریه از سه فرقه تشکیل می شوند که عبارتند از: علویان، شیعیان دوازده امامی و شیعیان اسماعیلی. اکثریت جمعیت شیعه سوریه در استان های دمشق، ادلب، لاذقیه و حمص حضور دارند. دو شهر فوعه و کفریا در استان ادلب قرار دارند که به لحاظ مذهبی در زمره مراکز سنتی شیعه نشین شام محسوب می شوند. این دو شهر مجموعاً ۵۰ هزار نفر جمعیت دارند که جمعیت کفریا ۱۵ هزار نفر و جمعیت فوعه نیز ۳۵ هزار نفر است.مردم در این دو شهر از سوی تروریست های تکفیری در محاصره کامل قرار گرفته و تروریست ها ضمن قطع کامل خطوط انتقال آب شرب و برق و گاز این دو شهر، از ورود هرگونه مواد غذایی و دارویی و امدادرسانی به شیعیان ساکن در آن ها به شدت جلوگیری می کنند. این دو منطقه به ویژه از زمانی که ارتش سوریه و نیروهای مقاومت لبنان بنای پاک سازی الزبدانی از وجود تروریست ها را داشتند، بیشتر از قبل از سوی تروریست ها تحت فشار قرار گرفته اند.
شیعیان فوعه و کفریا
دو استان حلب و ادلب، ناحیه شمال غربی و بخشی از ناحیه شمالی خاک سوریه را شامل می شوند. منطقه شمال سوریه در دو قرن چهارم و پنجم هجری شاهد تاسیس دو سلسله شیعه یعنی حمدانیان و بنی مرداس بود که نقش قابل توجهی در گسترش تشیع در این منطقه داشتند، اما در دوره های تاریخی بعدی، به علت روی کار آمدن دولت ها و حاکمان سنّی مذهب و سختگیری های آنان نسبت به تشیع، به تدریج از حضور و نقش شیعیان در شمال سوریه کاسته شد؛ به طوری که تا پایان دوره عثمانی، شیعه به یک اقلیت کوچک و کم جمعیت در منطقه تبدیل شد. تا به امروز در شمال حلب، دو منطقه شیعه نشین یعنی شهر «نُبُّل» و شهرک «الزهراء»، و در شمال شهر اِدلِب، دو منطقه شیعه نشین یعنی شهر «فوعه» و «کَفَریا» وجود دارد. در شرق فوعه قدم گاهی منسوب به امام علی (علیه السّلام) وجود دارد که شامل اتاق گنبددار بسیار کوچکی است و در آن یک جای پای منسوب به امام علی (علیه السّلام) وجود دارد.
فوعه و کفریا در استان ادلب در شمال غرب سوریه قرار دارند. استان ادلب هم مرز با ترکیه بوده و فاصله فوعه و کفریا با مرزهای ترکیه نیز تنها ۳۰ کیلومتر است. تنها ۱۰ کیلومتر میان فوعه و کفریا با شهر ادلب فاصله وجود دارد و حدود ۳ کیلومتر نیز فوعه و کفریا با یکدیگر فاصله دارند. شهر «بنش» که از زمان آغاز بحران سوریه از جمله مناطق ناآرام و کانون بحران بشمار می آمد و اولین گروه های تروریستی تکفیری مانند «آزادگان شام» و «جبهه النصره» در آن شکل گرفتند، در جنوب شهر فوعه واقع شده است. شهر کفریا هم در شمال با شهر «معره مصرین» هم جوار است که مانند شهر «بنش» در تصرف گروه های تروریستی مسلح است. این ویژگی های جغرافیایی سبب شد تروریست های جبهه النصره و جیش الفتح پس از اینکه در ۲۹ مارس ۲۰۱۵ شهر ادلب را تصرف کردند، سودای تصرف فوعه و کفریا را نیز داشته باشند و با توجه به نزدیکی این دو شهر با مرزهای ترکیه، تصرف این دو شهر را چندان سخت ندانند اما مقاومت شدید مردم فوعه و کفریا سبب شد تروریست ها در دستیابی به هدف خود ناکام بمانند. بر این اساس، محاصره این دو شهر و ممانعت از ورود مواد غذایی و دارویی به این دو شهر توسط تروریست های النصره و جیش الفتح اجرایی شد.
ویژگی های جمعیتی
۸۷ درصد جمعیت سوریه را مسلمانان تشکیل می دهند که شامل ۷۴ درصد اهل سنت و ۱۳ درصد شیعیان هستند. شیعیان سوریه از سه فرقه تشکیل می شوند که عبارتند از: علویان، شیعیان دوازده امامی و شیعیان اسماعیلی. اکثریت جمعیت شیعه سوریه در استان های دمشق، ادلب، لاذقیه و حمص حضور دارند. دو شهر فوعه و کفریا در استان ادلب قرار دارند که به لحاظ مذهبی در زمره مراکز سنتی شیعه نشین شام محسوب می شوند. این دو شهر مجموعاً ۵۰ هزار نفر جمعیت دارند که جمعیت کفریا ۱۵ هزار نفر و جمعیت فوعه نیز ۳۵ هزار نفر است.مردم در این دو شهر از سوی تروریست های تکفیری در محاصره کامل قرار گرفته و تروریست ها ضمن قطع کامل خطوط انتقال آب شرب و برق و گاز این دو شهر، از ورود هرگونه مواد غذایی و دارویی و امدادرسانی به شیعیان ساکن در آن ها به شدت جلوگیری می کنند. این دو منطقه به ویژه از زمانی که ارتش سوریه و نیروهای مقاومت لبنان بنای پاک سازی الزبدانی از وجود تروریست ها را داشتند، بیشتر از قبل از سوی تروریست ها تحت فشار قرار گرفته اند.
شیعیان فوعه و کفریا
دو استان حلب و ادلب، ناحیه شمال غربی و بخشی از ناحیه شمالی خاک سوریه را شامل می شوند. منطقه شمال سوریه در دو قرن چهارم و پنجم هجری شاهد تاسیس دو سلسله شیعه یعنی حمدانیان و بنی مرداس بود که نقش قابل توجهی در گسترش تشیع در این منطقه داشتند، اما در دوره های تاریخی بعدی، به علت روی کار آمدن دولت ها و حاکمان سنّی مذهب و سختگیری های آنان نسبت به تشیع، به تدریج از حضور و نقش شیعیان در شمال سوریه کاسته شد؛ به طوری که تا پایان دوره عثمانی، شیعه به یک اقلیت کوچک و کم جمعیت در منطقه تبدیل شد. تا به امروز در شمال حلب، دو منطقه شیعه نشین یعنی شهر «نُبُّل» و شهرک «الزهراء»، و در شمال شهر اِدلِب، دو منطقه شیعه نشین یعنی شهر «فوعه» و «کَفَریا» وجود دارد. در شرق فوعه قدم گاهی منسوب به امام علی (علیه السّلام) وجود دارد که شامل اتاق گنبددار بسیار کوچکی است و در آن یک جای پای منسوب به امام علی (علیه السّلام) وجود دارد.
wikifeqh: فوعه_و_کفریا