فورگ (درمیان). فورگ روستایی در دهستان درمیان بخش مرکزی شهرستان درمیان استان خراسان جنوبی ایران است.
فورگ درست در مرکز دو شهر درمیان و بیرجند جای دارد و ۱۰ کیلومتر دورتر از شهر اسدیه، مرکز شهرستان درمیان است. این فاصله چنان اندک است که می توان فورگ و اسدیه را همسایه و بهره ور از یک اقلیم و آب وهوا دانست. فورگ از قائن و سربیشه، دو شهر دیگر خراسان جنوبی، نیز چندان دور نیست.
روستای فورگ گرداگرد دژ تاریخی اش شکل گرفته است. تاریخ فورگ بسیار دیرینه تر از دژی است که در سده دوازدهم قمری ساخته شده است. کوه ها نیز مانند باروهای طبیعی، فورگ را نگهبانی می کنند. روستا در دامنه کوه مومن آباد پاگرفته و بالیده است. کوهی بلند که از شمال باختری تا جنوب کشیده شده است.
فورگ بافتی کهن دارد و ازآن رو که سازه ها و خانه هایش در دامنه کوه ساخته شده اند، شکل پلکانی پیدا کرده است. کوچه های روستای فورگ باریک و تنگ است؛ نه آن اندازه که گذر از آنها دشوار باشد. کوچه ها را به آن شکل ساخته اند تا سایه دیوارهای بلندش تابش تند خورشید را بگیرد. افزون بر اینکه ساباط هایی که در جای جای کوچه ها برآورده اند، دمی آسودن و گریز از گرمای روز را شدنی می سازد. خانه های روستا از سنگ، خشت و آجر برپا شده اند. ایوان خانه ها و درگاه های خوش نقش آنها نیز از دیگر ویژگی های کم مانند فورگ است. کوی های روستا که همگی کوچه هایی آجرفرش با دیوارهایی کاه گلی هستند با نام های سرده، پایین ده، چهکاب و بلال شناخته می شوند. کهن ترین کوی فورگ سراوان نام دارد که همسایه دیواربه دیوار دژ است.
آب وهوای فورگ سرد و کوهستانی است. در سال های دور، رودخانه ای از میان روستای فورگ می گذشت که اکنون نشانی از آن نیست.
فورگ یکی از قدیمی ترین روستاهای شهرستان درمیان است و بافت آن قدیمی می باشد. این روستا بر روی کوه و دور تا دور قلعه ای بزرگ شکل گرفته که به قلعهٔ فورگ مشهور است. کوچه های تنگ، ساباط های بیشمار، معماری کوهستانی، معماری پلکانی با مصالح سنگ وخشت و آجر، ایوان، ورودی های تعریف شده از ویژگیهای خاص این روستای زیبا است. [ ۱]
سنگ نوشته کهنی در فورگ یافته اند که در آن نامی از ( مظفر کیقباد ) برده شده است. شاید اشاره ای به کیقباد، شهریار کیانی است. گفته اند این روستا را در گذشته های دور ( پور کیقباد ) می نامیدند و سپس تر فور کیقباد گفتند و برای آنکه آسان تر به زبان بیابد، فورگ نامیدند. شاید درست تر آن است که فورگ نام نیای خاندانی ایرانی بوده که در زمانی بسیار دور، بر آن گستره فرمان می راندند. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلففورگ درست در مرکز دو شهر درمیان و بیرجند جای دارد و ۱۰ کیلومتر دورتر از شهر اسدیه، مرکز شهرستان درمیان است. این فاصله چنان اندک است که می توان فورگ و اسدیه را همسایه و بهره ور از یک اقلیم و آب وهوا دانست. فورگ از قائن و سربیشه، دو شهر دیگر خراسان جنوبی، نیز چندان دور نیست.
روستای فورگ گرداگرد دژ تاریخی اش شکل گرفته است. تاریخ فورگ بسیار دیرینه تر از دژی است که در سده دوازدهم قمری ساخته شده است. کوه ها نیز مانند باروهای طبیعی، فورگ را نگهبانی می کنند. روستا در دامنه کوه مومن آباد پاگرفته و بالیده است. کوهی بلند که از شمال باختری تا جنوب کشیده شده است.
فورگ بافتی کهن دارد و ازآن رو که سازه ها و خانه هایش در دامنه کوه ساخته شده اند، شکل پلکانی پیدا کرده است. کوچه های روستای فورگ باریک و تنگ است؛ نه آن اندازه که گذر از آنها دشوار باشد. کوچه ها را به آن شکل ساخته اند تا سایه دیوارهای بلندش تابش تند خورشید را بگیرد. افزون بر اینکه ساباط هایی که در جای جای کوچه ها برآورده اند، دمی آسودن و گریز از گرمای روز را شدنی می سازد. خانه های روستا از سنگ، خشت و آجر برپا شده اند. ایوان خانه ها و درگاه های خوش نقش آنها نیز از دیگر ویژگی های کم مانند فورگ است. کوی های روستا که همگی کوچه هایی آجرفرش با دیوارهایی کاه گلی هستند با نام های سرده، پایین ده، چهکاب و بلال شناخته می شوند. کهن ترین کوی فورگ سراوان نام دارد که همسایه دیواربه دیوار دژ است.
آب وهوای فورگ سرد و کوهستانی است. در سال های دور، رودخانه ای از میان روستای فورگ می گذشت که اکنون نشانی از آن نیست.
فورگ یکی از قدیمی ترین روستاهای شهرستان درمیان است و بافت آن قدیمی می باشد. این روستا بر روی کوه و دور تا دور قلعه ای بزرگ شکل گرفته که به قلعهٔ فورگ مشهور است. کوچه های تنگ، ساباط های بیشمار، معماری کوهستانی، معماری پلکانی با مصالح سنگ وخشت و آجر، ایوان، ورودی های تعریف شده از ویژگیهای خاص این روستای زیبا است. [ ۱]
سنگ نوشته کهنی در فورگ یافته اند که در آن نامی از ( مظفر کیقباد ) برده شده است. شاید اشاره ای به کیقباد، شهریار کیانی است. گفته اند این روستا را در گذشته های دور ( پور کیقباد ) می نامیدند و سپس تر فور کیقباد گفتند و برای آنکه آسان تر به زبان بیابد، فورگ نامیدند. شاید درست تر آن است که فورگ نام نیای خاندانی ایرانی بوده که در زمانی بسیار دور، بر آن گستره فرمان می راندند. [ ۲]
wiki: فورگ (درمیان)