فورزماید ( به انگلیسی: Furosemide ) داروی مدر ( ادرار آور ) است دیوریتکهای لوپ که بر قوس لوله هنله در گلومرولهای کلیه اثر می کند. نام دیگر آن لازیکس است. فورزماید موجب افزایش دفع کلسیم و پتاسیم می شود. این دارو در درمان فشارخون بالا، ادم ریه حاد، آسیت و… کاربرد دارد.
اشکال دارویی: آمپول، قرص
فوروزماید برای درمان پرفشاری خون مصرف می شود. همچنین برای کاهش ادم عمومی، افزایش جریان ادرار و در نتیجه کاهش وزن ( برای ورزشکاران به عنوان دوپینگ محسوب می شود - سستی و بی حالی از عواقب آن است ) ، ادم ریه حاد، آسیت و… استفاده می شود.
فارماکوکینتیک
تقریباً ۶۰ تا ۷۰ درصد فوروزماید پس از مصرف خوراکی جذب می شود.
غذا ممکن است سرعت جذب را بدون تغییر اثر مُدری، کم کند.
پیوند فوروزماید به پروتئین بسیار زیاد است. نیمه عمر دارو نیم تا یک ساعت است.
متابولیسم دارو کبدی است.
• این دارو در موارد بی ادراری و عیب کار کلیه باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
• این دارو ممکن است سبب بروز کمی پتاسیم و سدیم خون شود.
• بیماران سالخورده ممکن است به اثرات این دارو بر روی فشارخون و الکترولیت ها حساس تر بوده و در معرض خطر بروز کلاپس گردش خون و حملات ترومبوآمبولی باشند.
تداخل های دارویی مصرف هم زمان لیتیم با فوروزماید ممکن است موجب بروز مسمومیت ناشی از لیتیم شود. اثرات ضدانعقادی داروهای ضدانعقاد مانند آسپیرین، در صورت مصرف هم زمان با فوروزماید ممکن است افزایش یابد
دیورتیکهای لوپ هنله شامل فورزماید، بومتانید و اتاکرینیک اسید، قویترین دیورتیکهای در دسترس هستند. آن ها کانال های سدیم و کلراید را در بخش صعودی قوس هنله نفرون مهار می کنند و از بازجذب سدیم جلوگیری می کنند و همین امر منجر به افزایش ترشح ادرار می شود.
این دسته از مدرها اتساع عروق محیطی را به اندازه دیورتیکهای تیازیدی کاهش نمی دهند؛ بنابراین همه جانبه عمل نکرده و به اندازه کافی در کاهش فشار خون مؤثر نیستند. به منظور افزایش ادرار دیورتیکهای لوپ از تیازیدها بسیار موثرترند و به طور متداول بیشتر در درمان بیماران با حجم بالای مایع به کار می روند.
با اثر بر روی قوس هنله موجب افزایش دفع کلسیم، پتاسیم و آب می شود.
اثر دارو از راه خوراکی پس از ۲۰ تا ۲۶ دقیقه و از راه تزریق وریدی پس از ۵ دقیقه شروع می شود.
زمان لازم برای رسیدن به اوج اثر مُدر دارو، از راه خوراکی ۱ تا ۲ ساعت و از راه وریدی طی ۳۰ دقیقه است. اوج اثر کاهندهٔ فشارخون این دارو تا چند روز پس از شروع درمان ظاهر نمی شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاشکال دارویی: آمپول، قرص
فوروزماید برای درمان پرفشاری خون مصرف می شود. همچنین برای کاهش ادم عمومی، افزایش جریان ادرار و در نتیجه کاهش وزن ( برای ورزشکاران به عنوان دوپینگ محسوب می شود - سستی و بی حالی از عواقب آن است ) ، ادم ریه حاد، آسیت و… استفاده می شود.
فارماکوکینتیک
تقریباً ۶۰ تا ۷۰ درصد فوروزماید پس از مصرف خوراکی جذب می شود.
غذا ممکن است سرعت جذب را بدون تغییر اثر مُدری، کم کند.
پیوند فوروزماید به پروتئین بسیار زیاد است. نیمه عمر دارو نیم تا یک ساعت است.
متابولیسم دارو کبدی است.
• این دارو در موارد بی ادراری و عیب کار کلیه باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
• این دارو ممکن است سبب بروز کمی پتاسیم و سدیم خون شود.
• بیماران سالخورده ممکن است به اثرات این دارو بر روی فشارخون و الکترولیت ها حساس تر بوده و در معرض خطر بروز کلاپس گردش خون و حملات ترومبوآمبولی باشند.
تداخل های دارویی مصرف هم زمان لیتیم با فوروزماید ممکن است موجب بروز مسمومیت ناشی از لیتیم شود. اثرات ضدانعقادی داروهای ضدانعقاد مانند آسپیرین، در صورت مصرف هم زمان با فوروزماید ممکن است افزایش یابد
دیورتیکهای لوپ هنله شامل فورزماید، بومتانید و اتاکرینیک اسید، قویترین دیورتیکهای در دسترس هستند. آن ها کانال های سدیم و کلراید را در بخش صعودی قوس هنله نفرون مهار می کنند و از بازجذب سدیم جلوگیری می کنند و همین امر منجر به افزایش ترشح ادرار می شود.
این دسته از مدرها اتساع عروق محیطی را به اندازه دیورتیکهای تیازیدی کاهش نمی دهند؛ بنابراین همه جانبه عمل نکرده و به اندازه کافی در کاهش فشار خون مؤثر نیستند. به منظور افزایش ادرار دیورتیکهای لوپ از تیازیدها بسیار موثرترند و به طور متداول بیشتر در درمان بیماران با حجم بالای مایع به کار می روند.
با اثر بر روی قوس هنله موجب افزایش دفع کلسیم، پتاسیم و آب می شود.
اثر دارو از راه خوراکی پس از ۲۰ تا ۲۶ دقیقه و از راه تزریق وریدی پس از ۵ دقیقه شروع می شود.
زمان لازم برای رسیدن به اوج اثر مُدر دارو، از راه خوراکی ۱ تا ۲ ساعت و از راه وریدی طی ۳۰ دقیقه است. اوج اثر کاهندهٔ فشارخون این دارو تا چند روز پس از شروع درمان ظاهر نمی شود.
wiki: فوروزماید