فهرست سیاره های فراخورشیدی نزدیک ( به انگلیسی: List of nearest exoplanets ) فهرستی است که تا اول ژانویه سال ۲۰۲۳ میلادی، حاوی ۵٬۲۹۷ سیاره فراخورشیدی شناخته شده یا سیاره خارج از منظومه شمسی است که همه آن ها در حال چرخش به دور یک ستاره هستند. از این تعداد سیاره فراخورشیدی، تنها بخش کوچکی از آنها در مجاورت منظومه شمسی قرار دارند. [ ۲] در فاصله ای در حدود ۱۰ پارسک ( ۳۲٫۶ سال نوری ) از منظومه شمسی، ۹۷ سیاره فراخورشیدی وجود دارد که توسط آرشیو سیارات فراخورشیدی ناسا تأیید شده است. از ۵۰۰ ستاره و کوتوله قهوه ای شناخته شده که در این فاصله قرار دارند، حدود ۶۰ مورد دارای منظومه های سیاره ای هستند. از این تعداد ستاره، ۵۱ مورد با چشم غیرمسلح قابل مشاهده هستند[ note ۱] [ ۴] که ۸ مورد از این تعداد دارای منظومه های سیاره ای هستند.
اولین گزارش از یک سیاره فراخورشیدی در این محدوده در سال ۱۹۹۸ برای سیاره ای بود که به دور گلیز ۸۷۶ ( ۱۵٬۳ سال نوری ) دورتر می چرخد و آخرین مورد تا سال ۲۰۲۲ یک سیاره در اطراف ستاره ای به نام ای کیو پگاسی ( ۲۰ سال نوری ) است. نزدیک ترین سیاره فراخورشیدی یافت شده پروکسیما قنطورس بی است که در سال ۲۰۱۶ تأیید شد که به دور ستاره پروکسیما قنطورس، نزدیکترین ستاره به منظومه شمسی ( ۴٬۲۵ سال نوری ) می چرخد. ستاره گلیز ۸۹۲ ( ۲۱٬۶ سال نوری ) دارای شش سیاره فراخورشیدی است که بالاترین تعداد کشف شده برای تمامی ستارات موجود در این محدوده است.
بیش تر سیارات فراخورشیدی شناخته شده نزدیک به ستارگانشان می چرخند. اکثر آن ها به طور قابل توجهی بزرگ تر از زمین هستند اما تعداد کمی دارای جرم مشابه هستند که از جمله آن ها می توان به سیارات اطراف گلیز ۳۶۷، وای زد نهنگ و پروکسیما قنطورس اشاره کرد که ممکن است جرم کم تری نسبت به زمین داشته باشند. چندین سیاره فراخورشیدی تأیید شده به طور بالقوه قابل سکونت هستند که پروکسیما قنطورس بی و گلیز ۶۶۷ سی سی ( ۲۳٬۶ سال نوری ) در میان محتمل ترین نامزدها در نظر گرفته می شوند. اتحادیه بین المللی نجوم از طریق پروژه نام دنیاهای خارجی نام های مناسبی را برای برخی از اجرام فراخورشیدی شناخته شده، از جمله سیارات فراخورشیدی مجاور تعیین کرده است. سیاراتی که در رویداد ۲۰۱۵ نام گذاری شده اند شامل سیارات اطراف اپسیلون اریدانی ( ۱۰٬۵ سال ) و فومالهات می شوند، در حالی که سیاراتی که در رویداد ۲۰۲۲ نام گذاری شدند شامل سیارات اطراف گلیز ۴۳۶، گلیز ۴۸۶ و گلیز ۳۶۷ بودند. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاولین گزارش از یک سیاره فراخورشیدی در این محدوده در سال ۱۹۹۸ برای سیاره ای بود که به دور گلیز ۸۷۶ ( ۱۵٬۳ سال نوری ) دورتر می چرخد و آخرین مورد تا سال ۲۰۲۲ یک سیاره در اطراف ستاره ای به نام ای کیو پگاسی ( ۲۰ سال نوری ) است. نزدیک ترین سیاره فراخورشیدی یافت شده پروکسیما قنطورس بی است که در سال ۲۰۱۶ تأیید شد که به دور ستاره پروکسیما قنطورس، نزدیکترین ستاره به منظومه شمسی ( ۴٬۲۵ سال نوری ) می چرخد. ستاره گلیز ۸۹۲ ( ۲۱٬۶ سال نوری ) دارای شش سیاره فراخورشیدی است که بالاترین تعداد کشف شده برای تمامی ستارات موجود در این محدوده است.
بیش تر سیارات فراخورشیدی شناخته شده نزدیک به ستارگانشان می چرخند. اکثر آن ها به طور قابل توجهی بزرگ تر از زمین هستند اما تعداد کمی دارای جرم مشابه هستند که از جمله آن ها می توان به سیارات اطراف گلیز ۳۶۷، وای زد نهنگ و پروکسیما قنطورس اشاره کرد که ممکن است جرم کم تری نسبت به زمین داشته باشند. چندین سیاره فراخورشیدی تأیید شده به طور بالقوه قابل سکونت هستند که پروکسیما قنطورس بی و گلیز ۶۶۷ سی سی ( ۲۳٬۶ سال نوری ) در میان محتمل ترین نامزدها در نظر گرفته می شوند. اتحادیه بین المللی نجوم از طریق پروژه نام دنیاهای خارجی نام های مناسبی را برای برخی از اجرام فراخورشیدی شناخته شده، از جمله سیارات فراخورشیدی مجاور تعیین کرده است. سیاراتی که در رویداد ۲۰۱۵ نام گذاری شده اند شامل سیارات اطراف اپسیلون اریدانی ( ۱۰٬۵ سال ) و فومالهات می شوند، در حالی که سیاراتی که در رویداد ۲۰۲۲ نام گذاری شدند شامل سیارات اطراف گلیز ۴۳۶، گلیز ۴۸۶ و گلیز ۳۶۷ بودند. [ ۵]
