فنبذناهم

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
ف (۲۹۹۹ بار)
نبذ (۱۲ بار)
هم (۳۸۹۶ بار)

«نَبَذْنَاهُم» از مادّه «نبذ» (بر وزن نبض) به معنای دور افکندن اشیاء بی ارزش و بی مقدار است.
تعبیر «نَبَذْنَاهُم» (آنها را افکندیم) در سوره «ذاریات» اشاره به این است که «فرعون» با تمام قدرت و لشکریانش آن چنان در برابر اراده خداوند ضعیف بودند، که همچون یک موجود بی مقدار آنها را در وسط دریای «نیل» افکند.
انداختن چیزی از روی بی اعتنایی (راغب) دیگران مطلق انداختن و طرح گفته‏اند ولی قید بی اعتنایی در اغلب آیات ملحوظ است مثل . فرعون و لشکریان او را گرفته و به دریا انداختیم و نیز در آیه . عدم اعتنا ملحوظ است یعنی از روی بی اعتنایی آن را به پشت سر انداختند و اهمیت ندادند. ایضا در . ولی در آیه . . که هر دو در باره یونس «علیه‏السلام»است ظاهرا مطلق انداختن مراد باشد. در آیات . انتباذ به معنی اعتزال و کنار کشیدن است گویی شخص خویش را بدور می‏اندازد گویند «اِنْتَبَذَ فُلانٌ: اِعْتَزَلَ وَتَنَحی فی ناحِیَةٍ» یعنی یاد کن مریم را که کنار شد از اهلش در مکان شرقی... مریم به عیسی حامله شد و او را به مکان دوری بکنار برد. * . یعنی :اگر از قومیکه با آنهاپیمان عدم تعرض بسته‏ای ترسیدی که خیانت و عهدشکنی کنند عهدشان را روی عدالت به سوی آنها بیانداز (تا تو و آنها در از بین بردن پیمان برابر باشید، یا تو به عدالت رفتار کرده باشی).

پیشنهاد کاربران

بپرس