فلیپ وارن اندرسون

دانشنامه عمومی

فیلیپ وارن اندرسون ( ۱۳ دسامبر ۱۹۲۳۲۹ مارس ۲۰۲۰ ) یک فیزیکدان نظری آمریکایی و برنده جایزه نوبل فیزیک بود. اندرسون در نظریه های موضعیت، پادفرومغناطیس، شکست تقارن ( از جمله مقاله ای که در سال ۱۹۶۲ در مورد شکست تقارن در فیزیک ذرات، منجر به توسعه مدل استاندارد شد ) ، ابررسانایی دمای بالا و همچنین فلسفه توسط نوشته های او در رابطه با برآمدگی ( فلسفه علم ) ، مشارکت داشته است. [ ۲] [ ۳] [ ۴] [ ۵] [ ۶]
اندرسون در ایندیاناپولیس، ایندیانا متولد شد و در اوربانا، ایلینوی بزرگ شد. او در سال ۱۹۴۰ از دبیرستان آزمایشگاه دانشگاه اوربانا فارغ التحصیل شد. پس از آن او به دانشگاه هاروارد برای مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد رفت و در مقطع زمانی جنگ جهانی دوم در آزمایشگاه تحقیقات دریایی ایالات متحده مشغول به کار شد. در مقطع کارشناسی ارشد او زیر دست جان هاسروک ون ولوک کار کرد.
از سال ۱۹۴۹ تا ۱۹۸۴ او توسط آزمایشگاه های بل در نیوجرسی استخدام شد، جایی که او در زمینه های متنوعی در فیزیک مواد چگال کار کرد. در طول این دوره، او توسعه یافته آنچه که اکنون به نام جایگزیدگی آندرسون ( ایده که گسترش حالت ها را می توان با حضور اختلال در یک سیستم محلی ) ؛ همیلتونین اندرسون را اختراع کرد، که تعامل الکترونها را در یک فلز گذار توصیف می کند؛ شکست تقارن پیشنهاد شده در فیزیک ذرات ( این نقش در توسعه مدل استاندارد و توسعه تئوری در مکانیزم هیگز بود که به نوبه خود باعث تولید جرم در برخی از ذرات ابتدایی شد ) ؛ رویکرد شبه اسپین را به تئوری ابررسانایی BCS ایجاد کرد؛ مطالعات مشتق شده از جفت شدن غیر موج - موج ( هر دو مکانیسم تقارن و میکروسکوپی ) در ابررسانای He3؛ و کمک به پیدا کردن منطقه چرخش عینک. [ ۷] [ ۸] [ ۹] [ ۱۰] [ ۱۱] [ ۱۲] [ ۱۳] او در سال ۱۹۶۳ عضو فرهنگستان هنر و علوم آمریکایی شد. [ ۱۴]
عکس فلیپ وارن اندرسون
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس