فلک رای

لغت نامه دهخدا

فلک رای. [ ف َ ل َ ] ( ص مرکب ) آنکه اندیشه و رایش به بلندی فلک است. بلندفکر. بلنداندیشه. ( یادداشت مؤلف ). آنکه تدبیرش همسان تدبیر آسمان است. ( فرهنگ فارسی معین ).

پیشنهاد کاربران

بپرس