[ویکی اهل البیت] این کتاب منسوب به امام رضا علیه السلام است.
مولی مهدی بن ابی ذر نراقی یک نسخه از این کتاب را به خط خود استنساخ کرده و بر آن نوشته است: «من این نسخه را از روی نسخه ای نوشتم که یا به خط خود امام علیه السلام می باشد و یا توسط بعضی از معاصرین آن حضرت از روی خط ایشان نوشته شده است».
ناصرخسرو علوی (متولد 394 هجری) می گوید: من در اوایل نوجوانی کتابی متعلق به جدم علی بن موسی الرضا علیه السلام دیدم و کتاب «جامع کبیر»، تالیف محمد بن حسن شیبانی را نیز مطالعه کردم و دیدم این دو کتاب فرق چندانی با هم ندارند.
این کتاب تا قبل از علامه مجلسی بین اصحاب رایج نبود. وی این کتاب را در «بحارالأنوار» آورد و به آن استناد نمود. ایشان در این باره می نویسد: «کتاب فقه الرضا علیه السلام را من از طریق سید فاضل و محدث، قاضی امیرحسین نقل می کنم، وی می گوید: در زمانی که من در مجاورت خانه خدا زندگی می کردم عده ای از اهل قم برای حج آمدند و به همراه آنها کتابی قدیمی بود که تاریخ آن به زمان امام رضا علیه السلام بازمی گشت و بر آن کتاب خط امام رضا علیه السلام و اجازه بسیاری از فضلا و علما به چشم می خورد و برای من یقین حاصل شد که این کتاب متعلق به آن حضرت است؛ لذا از روی آن کتاب یک نسخه نوشتم».
بعد از علامه مجلسی، میرزا عبدالله افندی صاحب «ریاض» و سید مجاهد صاحب «مفاتیح الأصول» و شیخ بحرانی و فاضل کاشانی و محقق نراقی نیز این کتاب را تایید و روایات آن را در کتاب های خود نقل کرده اند.
در نسخه ای که در مشهد مقدس موجود می باشد، آمده است: «این کتاب را امام هشتم برای محمد بن سکین نوشته است». در کتاب های رجال آمده است که محمد بن سکین بن عمار نخعی فردی ثقه و مورد اطمینان است و کتابی نیز دارد.
صاحب ریاض می گوید: «این کتاب در شهر مکه معظمه به خط امام رضا علیه السلام موجود است که به خط کوفی نگاشته شده و تاریخ آن سال 200 هجری می باشد و بر آن اجازات علما و فضلا نگاشته شده و هم اکنون جزو کتب سید علی خان مدنی است».
مولی مهدی بن ابی ذر نراقی یک نسخه از این کتاب را به خط خود استنساخ کرده و بر آن نوشته است: «من این نسخه را از روی نسخه ای نوشتم که یا به خط خود امام علیه السلام می باشد و یا توسط بعضی از معاصرین آن حضرت از روی خط ایشان نوشته شده است».
ناصرخسرو علوی (متولد 394 هجری) می گوید: من در اوایل نوجوانی کتابی متعلق به جدم علی بن موسی الرضا علیه السلام دیدم و کتاب «جامع کبیر»، تالیف محمد بن حسن شیبانی را نیز مطالعه کردم و دیدم این دو کتاب فرق چندانی با هم ندارند.
این کتاب تا قبل از علامه مجلسی بین اصحاب رایج نبود. وی این کتاب را در «بحارالأنوار» آورد و به آن استناد نمود. ایشان در این باره می نویسد: «کتاب فقه الرضا علیه السلام را من از طریق سید فاضل و محدث، قاضی امیرحسین نقل می کنم، وی می گوید: در زمانی که من در مجاورت خانه خدا زندگی می کردم عده ای از اهل قم برای حج آمدند و به همراه آنها کتابی قدیمی بود که تاریخ آن به زمان امام رضا علیه السلام بازمی گشت و بر آن کتاب خط امام رضا علیه السلام و اجازه بسیاری از فضلا و علما به چشم می خورد و برای من یقین حاصل شد که این کتاب متعلق به آن حضرت است؛ لذا از روی آن کتاب یک نسخه نوشتم».
بعد از علامه مجلسی، میرزا عبدالله افندی صاحب «ریاض» و سید مجاهد صاحب «مفاتیح الأصول» و شیخ بحرانی و فاضل کاشانی و محقق نراقی نیز این کتاب را تایید و روایات آن را در کتاب های خود نقل کرده اند.
در نسخه ای که در مشهد مقدس موجود می باشد، آمده است: «این کتاب را امام هشتم برای محمد بن سکین نوشته است». در کتاب های رجال آمده است که محمد بن سکین بن عمار نخعی فردی ثقه و مورد اطمینان است و کتابی نیز دارد.
صاحب ریاض می گوید: «این کتاب در شهر مکه معظمه به خط امام رضا علیه السلام موجود است که به خط کوفی نگاشته شده و تاریخ آن سال 200 هجری می باشد و بر آن اجازات علما و فضلا نگاشته شده و هم اکنون جزو کتب سید علی خان مدنی است».
wikiahlb: فقه_الامام_الرضا_علیه_السلام