فضیلت جویی

[ویکی فقه] مسئله اخلاق، تهذیب نفس و آراسته شدن به فضائل اخلاقی در همه ادیان توحیدی و خصوصاً اسلام از اهمیت بسیار بالائی برخوردار است، به طوری که از اهداف بعثت انبیاء و نزول قرآن کریم، تربیت انسان ها و آراسته شدن آن ها به فضائل والای اخلاقی است.
خداوند در قرآن کریم می فرماید: «اوست خدایی که در میان مردم اُمّی پیامبری از خود آن ها برانگیخت تا آیات وحی را بر آنان تلاوت کرده و به تزکیه و تربیت اخلاقی آنان بپردازد.».
جمعه/سوره۶۲، آیه۲.
در اهمیت فضائل و خصلت های اخلاقی همین بس که در قرآن کریم آن را ملاک ارزش انسان دانسته و در مقام ستایش و تمجید پیامبران الهی آنان را به جهت دارا بودن صفات اخلاقی نیکو می ستاید. به عنوان مثال حضرت ابراهیم (علیه السّلام) به خاطر برخورداری از سه صفت اخلاقی نیکو ستوده شده است. «انّ ابراهیم لحلیم اوّاه منیب»
هود/سوره۱۱، آیه۷۵.
میزان اهتمام قرآن کریم به کسب فضائل اخلاقی جای بسی شگفتی دارد و بیانگر نقش کلیدی و مهم آن ها در سرنوشت بشر می باشد. از آنجا که در نگاه مکاتب توحیدی هدف از خلقت انسان عبادت پروردگار و رسیدن به مقام خلیفة اللهی و سیر مراتب کمال تا وصول به کمال مطلق و قرب پروردگار است. چنانچه خداوند در قرآن فرموده است: «و ما خلقت الجنّ والانس الا لیعبدون»
ذاریات/سوره۵۱، آیه۵۶.
...