فضیلت تعویذ به قران

[ویکی فقه] فضیلت تعویذ به قرآن. فضیلت حرز و پناهگاه قراردادن قرآن را فضیلت تعویذ به قرآن گویند.
« تعویذ » به معنای پناه دادن و دعای حفظ برای کسی کردن و حرز آویختن است. مردم در دوران جاهلیت به اموری مثل جن و نوشتن کلماتی که شخص معنای آن را نمی داند و آویختن اشیایی تعویذ می کردند که می پنداشتند رفع شر می کند. آیه ۶ سوره جن از تعویذ بعضی از مردمان به جنیان سخن می گوید. اسلام بر آن خرافات خط بطلان کشید؛ اما بر اساس روایات ، اصل تعویذ نه تنها منع نشده، بلکه فضیلت نیز دارد.
تعویذ در قرآن و احادیث
در احادیث و تفاسیر آمده است جبرئیل با دو سوره فلق و ناس ( معوذتین ) حضرت رسول صلی الله علیه و آله وسلّم را تعویذ کرد و پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم دو نوه گرانقدر خود، حسن علیه السّلام و حسین علیه السّلام را به این دو سوره بسیار تعویذ می کردند؛ تا آن جا که عبدالله بن مسعود و بعضی دیگر از صحابه می پنداشتند این دو سوره از قرآن نیست و تعویذ حسنین علیه السّلام است.
دیگر تعویذ های قرآنی
از دیگر تعویذ های قرآنی می توان به آیه « و ان یکاد » و « آیةالکرسی » اشاره کرد که برای رفع چشم زخم یا محفوظ بودن از بلاها، به صورت کتبی و شفاهی تعویذ می کنند. از همه مهم تر و رایج تر، تمام قرآن است که با خط بسیار ریز نوشته شده و کودکان را به آن تعویذ می کنند.