معوذتین
لغت نامه دهخدا
معوذتین. [ م ُ ع َوْ وِ ذَ ت َ ] ( اِخ ) معوذتان. رجوع به معوذتان شود.
فرهنگ فارسی
فرهنگ عمید
دانشنامه اسلامی
[ویکی شیعه] مُعَوِّذَتَیْن (دو پناهنده)، به سوره های فلق و ناس می گویند که با «قُلْ اَعوذُ» شروع شده و متضمن تعویذ (پناه بردن به خدا) می باشند. به این دو سوره «مُشَقْشَقَتَیْن» نیز گفته می شود.
طبق روایتی که عقبة بن عامر از پیامبر(ص) نقل کرده، معوذتین با هم و یکجا نازل شده اند. پیامبر(ص) فرمودند: « امشب دو سوره بر من نازل کردند که مثل آن ندیده ام یعنی معوذتین » . سیوطی هم که به همین قول معتقد بوده گفته این دو سوره مدنی هستند و در قصه سحر لبید بن اعصم -همانطور که بیهقی در دلائل النبوة نوشته- نازل شده است.
عبدالله بن مسعود، معوذتین را از قرآن حذف می کرد و می گفت: غیر قرآن را با قرآن مخلوط نکنید و معوذتین از قرآن نیست (بلکه دعاست) و پیغمبر خدا(ص) امر کرده که با این دو باید به خدا پناه برده شود.این نظر ابن مسعود از هیچ یک از صحابه غیر از او ابراز نشده است و منحصر به اوست.
طبق روایتی که عقبة بن عامر از پیامبر(ص) نقل کرده، معوذتین با هم و یکجا نازل شده اند. پیامبر(ص) فرمودند: « امشب دو سوره بر من نازل کردند که مثل آن ندیده ام یعنی معوذتین » . سیوطی هم که به همین قول معتقد بوده گفته این دو سوره مدنی هستند و در قصه سحر لبید بن اعصم -همانطور که بیهقی در دلائل النبوة نوشته- نازل شده است.
عبدالله بن مسعود، معوذتین را از قرآن حذف می کرد و می گفت: غیر قرآن را با قرآن مخلوط نکنید و معوذتین از قرآن نیست (بلکه دعاست) و پیغمبر خدا(ص) امر کرده که با این دو باید به خدا پناه برده شود.این نظر ابن مسعود از هیچ یک از صحابه غیر از او ابراز نشده است و منحصر به اوست.
wikishia: معوذتین
[ویکی اهل البیت] مُعَوَّذَتَیْن، به «سوره فلق» و «سوره ناس» می گویند.
معوذتان هر دو سوره اخیر از قرآن. به صیغه تثنیه، دو سوره آخر از قرآن مجید یعنی قل اعوذ برب الفلق و قل اعوذ برب الناس. سوره الفلق و آغاز آن قل اعوذ برب الفلق و سوره الناس و آغاز آن قل اعوذ برب الناس است.
علت نامگذاری این دو سوره به این نام ها، این است که هر دو با «قل اعوذ...؛ بگو: پناه می برم...». شروع می شود و گویند این دو سوره را بدان جهت معوذتان نامیده اند که تعویذ کند صاحب خود را یعنی وی را از هر بدی نگاه دارد.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نیز در حدیثی، از این دو سوره با عنوان «معوذتان» یاد کرده و می فرماید: «أُنزلت علیَّ آیات لم ینزل مثلهن: المعوذتان؛ آیاتی بر من نازل شده که مانند آنها نازل نشده است و آنها دو سوره فلق و ناس هستند».
خداوند متعال در این دو سوره به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله دستور می دهد که از هر شرّ به خصوص بعضی شرور و وسواس خنّاس به خدا پناه ببرد.
معوذتان هر دو سوره اخیر از قرآن. به صیغه تثنیه، دو سوره آخر از قرآن مجید یعنی قل اعوذ برب الفلق و قل اعوذ برب الناس. سوره الفلق و آغاز آن قل اعوذ برب الفلق و سوره الناس و آغاز آن قل اعوذ برب الناس است.
علت نامگذاری این دو سوره به این نام ها، این است که هر دو با «قل اعوذ...؛ بگو: پناه می برم...». شروع می شود و گویند این دو سوره را بدان جهت معوذتان نامیده اند که تعویذ کند صاحب خود را یعنی وی را از هر بدی نگاه دارد.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نیز در حدیثی، از این دو سوره با عنوان «معوذتان» یاد کرده و می فرماید: «أُنزلت علیَّ آیات لم ینزل مثلهن: المعوذتان؛ آیاتی بر من نازل شده که مانند آنها نازل نشده است و آنها دو سوره فلق و ناس هستند».
خداوند متعال در این دو سوره به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله دستور می دهد که از هر شرّ به خصوص بعضی شرور و وسواس خنّاس به خدا پناه ببرد.
wikiahlb: معوذتین
دانشنامه آزاد فارسی
مُعَوَّذَتین
(در لغت به معنای دو پناهگاه است که انسان را از هر گزندی مصون دارد) به صیغۀ تثنیه، دو سورۀ آخر قرآن یعنی فلق و ناس را معوذتین گویند، به آن جهت که تعویذ کند صاحب خود را، یعنی وی را از هر بدی نگاه دارد. و در روایات آمده است که این دو سوره با هم و یک جا نازل شده اند. نیز ← فلق،_سوره؛ ناس،_سوره.
(در لغت به معنای دو پناهگاه است که انسان را از هر گزندی مصون دارد) به صیغۀ تثنیه، دو سورۀ آخر قرآن یعنی فلق و ناس را معوذتین گویند، به آن جهت که تعویذ کند صاحب خود را، یعنی وی را از هر بدی نگاه دارد. و در روایات آمده است که این دو سوره با هم و یک جا نازل شده اند. نیز ← فلق،_سوره؛ ناس،_سوره.
wikijoo: معوذتین
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید