[ویکی شیعه] فُضَیل بن عَیاض(درگذشت ۱۸۷ق)، عارف و زاهد مشهور و از رجال صوفیه. وی از شاگردان امام صادق(ع) بود و از ایشان روایاتی نقل کرده است. اغلب عالمان رجالی شیعه او را از اهل سنت می دانند و در عین حال وی را از راویان موثق و قابل اعتماد به شمار میآورند. گفته اند که وی در ابتدا راهزن بوده؛ ولی در پی حادثه ای توبه کرده است.
فضیل بن عیاض بن مسعود بن بشر تمیمی یربوعی، در ناحیه مرو خراسان و در روستایی به نام فُندِین به دنیا آمده است. کنیه اش ابوعلی است و اصالتا او را از اهل کوفه می دانند.
وی در ابتدا در محلی بین ابیورد و سرخس به راهزنی مشغول بود ولی در پی واقعه ای توبه کرد و به عبادت و زهد مشغول شد.
فضیل بن عیاض بن مسعود بن بشر تمیمی یربوعی، در ناحیه مرو خراسان و در روستایی به نام فُندِین به دنیا آمده است. کنیه اش ابوعلی است و اصالتا او را از اهل کوفه می دانند.
وی در ابتدا در محلی بین ابیورد و سرخس به راهزنی مشغول بود ولی در پی واقعه ای توبه کرد و به عبادت و زهد مشغول شد.
wikishia: فضیل_بن_عیاض