فضای ادرس

فضای آدرس. در رایانش، فضای آدرس به معنی بازه ای از آدرس های مجزا است، که هر کدام ممکن است مربوط به یک میزبان شبکه، دستگاه جانبی، دیسک سکتور، خانهٔ حافظه یا هر مدخل منطقی یا فیزیکی دیگر باشد.
در هر برنامه رایانه ای برای ذخیره یا دستیابی به یک داده ذخیره شده، هر بخشی ( به انگلیسی: datum ) از داده باید آدرسی داشته باشد که بتوان مکان آن داده را پیدا کرد. تعداد فضای داده هایی که در دسترس است به ساختار آدرس بنیادی بستگی دارد، که معمولاً این ساختار آدرس محدود به معماری رایانه ای که در حال استفاده است می باشد. اغلب یک فضای آدرس در سامانه ای ( به انگلیسی: system ) با حافظه مجازی، مربوط به سطح بالاترین جدول ترجمه ( به انگلیسی: translation table ) مربوط می شود برای مثال می تواند جدول قطعه بندی در یک IBM System/370 باشد.
فضای آدرس ها برای اینکه مبهم نباشند از ترکیب مشخصه های که به اندازه کافی خاص هستند تشکیل شده اند. نحوه ای که اینکار باعث جلوگیری از ابهام می شود اینست که برای مکان فیزیکی یک شخص فضای آدرس می تواند مثل ترکیبی از مکان هایی مانند یک همسایه، شهر، استان، ویا کشور باشد. ممکن است بعضی از این عناصر درمورد این شخص با شخص دیگری ممکن است یکسان باشد اما تفاوت در تنها یکی از این عناصر به کلی مکان مورد را متفاوت می کند. برای مثال درمورد دو برج در دو شهر متفاوت اگر تنها نام خیابان را در نظر بگیریم ممکن است دو برج هردو در «خیابان سی و دوم» باشند اما اگر شهر آنها را هم در نظر بگیریم، متوجه می شویم که این دو برج کلا در مکان های متفاوتی اند.
فضای داده ها بر اساس ساختار ریاضیاتی ای که دارند معمولاً اجازه می دهند تا به نواحی مختلفی قطعه بندی شوند. در مبحث ریاضیاتیترتیب خطی، موقع که از فضای آدرس در آدرس های حافظه بحث می شود، این نواحی قطعه بندی به سادگی چند بازه هستند. درست مانند طراحی سلسله مراتبی نشانی های پستی، بعضی دامنه های سلسله مراتبی تودرتو به صورت درخت مرتب شده جهت دار هستند، مثلاً با سامانه نام دامنه یا ساختار دایرکتوری هستند. در اینترنت، که مرجع واگذاری اعداد در اینترنت ( IANA ) بازه ای از آدرس ها IP را به رجیسترها تخصیص می دهد، هر کدام از این رجیسترها می توانند بخش خود را در فضای آدرس اینترنت مدیریت کنند. [ ۱]
کاربردهای آدرس ها شامل موارد زیر است:
• آدرس های حافظه برای حافظه اصلی، ورودی/خروجی حافظه نگاشتی ویا حافظه مجازی
• آدرس های دستگاه در یک گذرگاه توسعه
• آدرس دهی سکتور برای درایوهای دیسک
• نام پرونده ها در یک حجم ذخیره سازی خاص
• انواع آدرس های میزبان شبکه در شبکه های کامپیوتری
• مکان یاب منابع یکسان در اینترنت
• و غیره.