فشگلدره نامی است که از قدیم الایام بر روی منطقه ای در جنوب غربی طالقان گذاشته شده است. این منطقه در البرز واقع شده و در همسایگی طالقان قرار دارد. فشگلدره در گذشته از اهمیت بسیار بیشتری برخوردار بوده است. علی رغم اهمیت تاریخی این منطقه، نام فشگلدره در آخرین تقسیمات کشور جایی ندارد. نیمی از آبادی های فشگلدره در دهستان کوهپایه شرقی و نیمی دیگر در دهستان کوهپایه غربی جای گرفته اند.
عطاملک جوینی در کتاب تاریخ جهانگشا که متعلق به سال ۶۸۵ هـ ق می باشد، وقتی از هجوم لشکر مغول به قلاع الموت سخن می گوید از این موضع به بیسِکِلهْ دِزْ یاد کرده است. گاهی نیز از واژه فِسْکِزْ و بِسْکِر و بِیسْکِه دِزْ استفاده نموده است. عبدالوهاب قزوینی محشی کتاب تاریخ جهانگشای جوینی با مطابقت نسخ مختلف احتمال قوی داده است که مقصود همان فشگلدره کنونی است. وی چنین می نویسد:
«بظنّ غالب بل بنحو قطع و یقین … هر سه یکی است و هر سه صور مختلفه نام یک محل می باشد … و همه همان فشگل درّه معروف طالقان می باشد و این صور مختلفه متنوّعه همه اسامی مسمّای واحدی است بدون هیچ شبهه … و فشگل درّه که در نزهةالقلوب حمدالله مستوفی نز عیناً به همین املاء مسطور و اکنون ( زمان ثبت حواشی توسط قزوینی ) نیز به همین اسم باقی است. ( ولی گاهی در نوشتجات رسمی آنرا فشگل دره، با فاء به جای باء فارسی نیز نویسند ) ، ناحیه معروفی است از توابع قزوین واقع در جنوب غربی طالقان و مشرق قزوین، و با بلوک کوهپایه معا یکی از تقسیمات حکومتی قزوین محسوب است».
نام فشگلدره در جامع التواریخ با واژه فیشکله و در مختصرالدول با واژه بیشگام آمده است.
حمدالله مستوفی، مورخ مشهور وقتی که از نواحی ای که در قرن دوم هجری قمری جزو قزوین گشته است بحث می کند از فشگلدره هم نام برده و چنین می نویسد:
«چون موسی بن بوقاباروی قزوین بساخت مردم را از اطراف بیاورد و در محلات آنجا ساکن کرد و آن شهر معظم شد. این نواحی باز داخل قزوین گردانیده و ناحیت زهراء، قهپایه و مرضی از ری و خرقانین و خرود سفلی از همدان و طالقان و ناحیت سفح و قصرالبراذین و فشگلدره از دیلمان مفروض کرد و داخل قزوین گردانید».
عطاملک جوینی، وقتی که قلاع الموت تحت سیطره رکن الدین خورشاه بود و هولاکوخان مغول جهت فتح قلاع الموت حرکت کرد، می نویسد:
«هولاکوخان به بیسکله دز نزول فرمود و پادشاه در دهم شوال سنه اربع و خمسین و ستمائه از بیسکله دز روان شد و نیز تا مدتی که هولاکوخان مغول در بیسگله دز اقامت داشت رکن الدّین حاکم قلاع الموت برادرش شیرانشاه را جهت تسلیم و بندگی به سوی هولاکوخان فرستاد و شیرانشاه در هفتم شوال در فسْکر به بندگی پادشاه رسید. »
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفعطاملک جوینی در کتاب تاریخ جهانگشا که متعلق به سال ۶۸۵ هـ ق می باشد، وقتی از هجوم لشکر مغول به قلاع الموت سخن می گوید از این موضع به بیسِکِلهْ دِزْ یاد کرده است. گاهی نیز از واژه فِسْکِزْ و بِسْکِر و بِیسْکِه دِزْ استفاده نموده است. عبدالوهاب قزوینی محشی کتاب تاریخ جهانگشای جوینی با مطابقت نسخ مختلف احتمال قوی داده است که مقصود همان فشگلدره کنونی است. وی چنین می نویسد:
«بظنّ غالب بل بنحو قطع و یقین … هر سه یکی است و هر سه صور مختلفه نام یک محل می باشد … و همه همان فشگل درّه معروف طالقان می باشد و این صور مختلفه متنوّعه همه اسامی مسمّای واحدی است بدون هیچ شبهه … و فشگل درّه که در نزهةالقلوب حمدالله مستوفی نز عیناً به همین املاء مسطور و اکنون ( زمان ثبت حواشی توسط قزوینی ) نیز به همین اسم باقی است. ( ولی گاهی در نوشتجات رسمی آنرا فشگل دره، با فاء به جای باء فارسی نیز نویسند ) ، ناحیه معروفی است از توابع قزوین واقع در جنوب غربی طالقان و مشرق قزوین، و با بلوک کوهپایه معا یکی از تقسیمات حکومتی قزوین محسوب است».
نام فشگلدره در جامع التواریخ با واژه فیشکله و در مختصرالدول با واژه بیشگام آمده است.
حمدالله مستوفی، مورخ مشهور وقتی که از نواحی ای که در قرن دوم هجری قمری جزو قزوین گشته است بحث می کند از فشگلدره هم نام برده و چنین می نویسد:
«چون موسی بن بوقاباروی قزوین بساخت مردم را از اطراف بیاورد و در محلات آنجا ساکن کرد و آن شهر معظم شد. این نواحی باز داخل قزوین گردانیده و ناحیت زهراء، قهپایه و مرضی از ری و خرقانین و خرود سفلی از همدان و طالقان و ناحیت سفح و قصرالبراذین و فشگلدره از دیلمان مفروض کرد و داخل قزوین گردانید».
عطاملک جوینی، وقتی که قلاع الموت تحت سیطره رکن الدین خورشاه بود و هولاکوخان مغول جهت فتح قلاع الموت حرکت کرد، می نویسد:
«هولاکوخان به بیسکله دز نزول فرمود و پادشاه در دهم شوال سنه اربع و خمسین و ستمائه از بیسکله دز روان شد و نیز تا مدتی که هولاکوخان مغول در بیسگله دز اقامت داشت رکن الدّین حاکم قلاع الموت برادرش شیرانشاه را جهت تسلیم و بندگی به سوی هولاکوخان فرستاد و شیرانشاه در هفتم شوال در فسْکر به بندگی پادشاه رسید. »
wiki: فشگلدره