فریسیان

دانشنامه آزاد فارسی

فَریسیان (Pharisee)
(در عبری به معنی «جدایی طلبان») فرقۀ محافظه کار سیاسی ـ مذهبی یهودی، پدیدآمده در قرن ۲پ م. در فلسطینِ تحتِ اشغال رومیان، در اعتراض به طرفدارانِ سازش با فرهنگ یونانی مآبی. فریسیان سخت پایبند شریعت بودند، خواه شرع مکتوب که در تورات آمده بود و خواه سنت شفاهی که میشنانام داشت. جبهۀ مخالف آنان صدوقیان بودند که در مواردی با فریسیان تعارض داشتند: صدوقیان میشنا را به رسمیت نمی شناختند؛ فریسیان مخالف سلطۀ یونانیان و رومیان بر کشورشان بودند؛ فریسیان عقایدی داشتند که در تورات نبود، ازجمله وجود دوزخ، فرشتگان، شیاطین، معاد مردگان، و ظهور مسیحا در آینده. فریسیان از اقدام سیاسی پرهیز می کردند، از این رو جناح چپ پیروان آن ها، موسوم به زلوت ها ، در قرن ۱م از آنان جدا شدند تا سیاست ملی انقلابی خود را دنبال کنند. پس از سقوط بیت المقدس (اورشلیم)، که یهودیان در سرتاسر امپراتوری روم غربی پراکنده شدند، آرای فریسیان شالودۀ یهودیت ارتُدوکس را تشکیل داد.

پیشنهاد کاربران

یکی از دو فرقه اصلی یهود در مقابل صدوقیان که حضرت عیسی با تعالیم ایشان بطور آشکارا مخالفت داشتند و ایشان را گمراه می دانستند.
واژه های فریسیان، فارسیان، پارسیان، پردیس، فردوس، فردوسی، بهشت فردوس همگی از یک ریشه هستند.
خلاصه معرفی فریسیان اینه که دین یهود به دو فرقه فریسیان و صدوقیان تقسیم میشود که باهم اختلافات عقیدتی دارند.
فریسیان ( پروشیم ) همان قوم منافق یهودی هستند که به فلات ایران امروزی آمدند و حکومت خاخام های فریسیان رو تشکیل و توسط کوروش به بابل لشکرکشی و فریسیان دیگر رو از دست یهودیان صدوقی آزاد و قدرت را به دست گرفتند.
...
[مشاهده متن کامل]

اختلاف اصلی فریسیان با صدوقیان تقریبا مانند اختلاف شیعه با اهل سنت است. صدوقیان اعتقاد دارند که قوانین الهی باید بصورت مستقیم از تورات برداشت شود ولی فریسیان معتقدند که حرف خاخام ها و پارسایان بزرگ یهود نیز همان تورات است و باید بدون قید و شرط حرف آنان را پذیرفت. همچنین فریسیان معتقدند که انسانهای خوب نمیمیرند و روح آنان ممکن است در جسم دیگران ظاهر شود. . .
دادن لقب صدوق به ابوبکر نیز گویا در رابطه با نزدیکی اعتقاد ابوبکر به صدوقیان است

فرقه ای در میان یهودیان باستان که مسیح بارها در انجیل به آنها تاخته است. ویژگیهای فریسیان؛
خشکه مذهب
ریاکار و اهل تزویر
فقط در ظاهر دین دار
فَریس: درویش.
فَریسیّ: یک نفر از درویشان.
فَریسیان: درویشان.
انجیل بَرنابا ( باب ۱۴۵ و باب ۱۵۱ )
در میان یهود ( فَریسیان ) که از صوفیه مسلکان آنان بودند در مقابل ( صَدوقیان ) که از فلسفی مشربان آنان بوده ا ند قرار داشتند.
فَرّیسیان در لغت پَردیسیان و فَردیسیان و فِردوسیان به معنای "اصحاب بهشت فردوس" است ( انجیل بَرنابا باب ۱۴۴ آیه ۱۰ ) .
فَرّیسیان در یهود: معادل اشاعره و نقل گرایان در اسلام و اَخباریّون و شیخیّه در شیعه است.
صَدوقیان در یهود: معادل معتزله و عقل گرایان در اسلام و اصولیّون و متشرّعه در شیعه است.
فرّیسیان از رِبِّیُّون ریشه گرفتند:
...
[مشاهده متن کامل]

🔸 وَکَأَیِّن مِّن نَّبِیࣲّ قَـٰتَلَ مَعَهُۥ رِبِّیُّونَ کَثِیرࣱ فَمَا وَهَنُوا۟ لِمَاۤ أَصَابَهُمۡ فِی سَبِیلِ ٱللَّهِ وَمَا ضَعُفُوا۟ وَمَا ٱسۡتَکَانُوا۟ۗ وَٱللَّهُ یُحِبُّ ٱلصَّـٰبِرِینَ. ( آل عمران ۱۴۶ )
رِبِّیّ ( در عبری به معنی سَرور من [منیم آغام. آغا] ) نامیده می شدند.
روحانیّت یهود - اعمّ از فَرّیسیان و صَدوقیان - به قتل و تصلیب عیسیٰ ( ع ) رأی دادند.

بپرس