در طول پنج دهه بین ۰۱۲۰۰ ۱۲۰۰ ( پ. م ) و ۰۱۱۵۰ ۱۱۵۰ ( پ. م ) ، تمدن های عصر برنز در خاور نزدیک، منطقه اژه، آفریقای شمالی، قفقاز، بالکان، و شرق مدیترانه که برای چند هزار سال در ثباتی نسبی رشد کرده بودند، به شکلی ناگهانی و خشونت آمیز سقوط کردند و اغلب تمدنهای این منطقه برای چند سده وارد عصر تاریک شدند که تا ظهور تمدن های عصر آهن ادامه داشت. [ ۱]
در این سال ها، چهار تمدن اصلی عصر برنز، که عبارت بودند از پادشاهی نوین مصر در مصر و شام، امپراتوری هیتی ها در جنوب آناتولی ( ترکیه امروزی ) ، امپراتوری آشور میانه در میانرودان، و تمدن میسنی در یونان و جزایر اژه به دلایل نامعلومی دچار اختلال شدند. به گفته رابرت دروز: «در این دورهٔ چهل یا پنجاه ساله، بزرگترین شهرهای جهان در آن زمان نابود شدند و در بسیاری از آن ها پس از آن هرگز کسی زندگی نکرد. »[ ۲] در این دوره راه های تجارت بین ملل قطع شد و سواد خواندن و نوشتن در بسیاری از مناطق از بین رفت.
در مورد علل این سقوط، اجماعی بین محققان وجود ندارد. در نوشته های این دوره از گروه هایی به نام مردمان دریا نام برده شده که تمدن های پیرامون دریای مدیترانه را مورد هجوم قرار می دادند، ولی منشأ چنین اقوامی روشن نیست. از دلایل دیگری که در این مورد مطرح شده می توان به تغییرات آب و هوایی، آتشفشان ها، خشکسالی، شکست فناوری برنز در برابر فناوری آهن، انقلاب در جنگ افزارها، نافرمانی مزدورها، و سقوط عمومی سیستمی[ ۳] اشاره کرد.
از بین تمدن های عصر برنز، تمدن ایلام تحت تأثیر این سقوط قرار نگرفت و تمدن آشور آسیب کمتری دید. همچنین، تمدن مصر باستان هرچند آسیب دید اما توانست خود را محافظت کند. در نهایت در سده های بعدی در اثر مهاجرت های جدید، پیدایش آهن و شروع عصر آهن و تشکیل دولت های جدید، تمدن های آشوری نو، اورارتو، فینیقی، یونان کهن ظهور کرد و عصر کلاسیک آغاز شد.
عصر برنز در خاور نزدیک به سه پاره بخش می شود:
• عصر برنز آغازین ( EBA[ ۴] ) ، ۳۵۰۰ - ۲۰۰۰ ( پیش از میلاد )
• عصر برنز میانی ( MBA[ ۵] ) ، ۲۰۰۰ - ۱۶۰۰ ( پیش از میلاد )
• عصر برنز متأخر ( LBA[ ۶] ) ، ۱۶۰۰ - ۱۲۰۰ ( پیش از میلاد )
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر این سال ها، چهار تمدن اصلی عصر برنز، که عبارت بودند از پادشاهی نوین مصر در مصر و شام، امپراتوری هیتی ها در جنوب آناتولی ( ترکیه امروزی ) ، امپراتوری آشور میانه در میانرودان، و تمدن میسنی در یونان و جزایر اژه به دلایل نامعلومی دچار اختلال شدند. به گفته رابرت دروز: «در این دورهٔ چهل یا پنجاه ساله، بزرگترین شهرهای جهان در آن زمان نابود شدند و در بسیاری از آن ها پس از آن هرگز کسی زندگی نکرد. »[ ۲] در این دوره راه های تجارت بین ملل قطع شد و سواد خواندن و نوشتن در بسیاری از مناطق از بین رفت.
در مورد علل این سقوط، اجماعی بین محققان وجود ندارد. در نوشته های این دوره از گروه هایی به نام مردمان دریا نام برده شده که تمدن های پیرامون دریای مدیترانه را مورد هجوم قرار می دادند، ولی منشأ چنین اقوامی روشن نیست. از دلایل دیگری که در این مورد مطرح شده می توان به تغییرات آب و هوایی، آتشفشان ها، خشکسالی، شکست فناوری برنز در برابر فناوری آهن، انقلاب در جنگ افزارها، نافرمانی مزدورها، و سقوط عمومی سیستمی[ ۳] اشاره کرد.
از بین تمدن های عصر برنز، تمدن ایلام تحت تأثیر این سقوط قرار نگرفت و تمدن آشور آسیب کمتری دید. همچنین، تمدن مصر باستان هرچند آسیب دید اما توانست خود را محافظت کند. در نهایت در سده های بعدی در اثر مهاجرت های جدید، پیدایش آهن و شروع عصر آهن و تشکیل دولت های جدید، تمدن های آشوری نو، اورارتو، فینیقی، یونان کهن ظهور کرد و عصر کلاسیک آغاز شد.
عصر برنز در خاور نزدیک به سه پاره بخش می شود:
• عصر برنز آغازین ( EBA[ ۴] ) ، ۳۵۰۰ - ۲۰۰۰ ( پیش از میلاد )
• عصر برنز میانی ( MBA[ ۵] ) ، ۲۰۰۰ - ۱۶۰۰ ( پیش از میلاد )
• عصر برنز متأخر ( LBA[ ۶] ) ، ۱۶۰۰ - ۱۲۰۰ ( پیش از میلاد )
